W ciemię bity. Jak trwoga, to…

I oto pojawiła się szansa, że podobne przemówienie usłyszymy jeszcze raz. Beata Szydło, skazana na (ekskluzywne) zesłanie do Brukseli, stopniowo wraca do polskiej polityki, by i w samym PiS-ie, i w jego elektoracie, rozbudzić nadzieje na ponowne zwycięstwo wyborcze, analogiczne do odniesionego pod jej przewodem w roku 2015. Ba, przebąkuje się o pani Beacie jako ponownej kandydatce na stanowisko premiera, które w roku 2017 musiała oddać Mateuszowi Morawieckiemu. Co zabawne, wedle plotek, gdy parę miesięcy temu mówiło się o możliwości odwołania premiera Morawieckiego, Beata Szydło miała odmówić powrotu na to stanowisko, by nie brać sobie na głowę beznadziejnej walki ze sprokurowanymi przez niego zaszłościami.

Bo Mateusz Morawiecki nijak nie spełnił pokładanych w nim nadziei. Jako światowiec, wyrastający ze środowiska banksterów, miał umocnić naszą pozycję w UE. I co? Po paru latach jego rządów Unia stawia Polskę na granicy bankructwa. Kasy z KPO nie daje, chce zamknąć nasze kopalnie (bo metan), przejąć lasy, zakazać budowy elektrowni atomowych, za pomocą świadectw energetycznych zmusić do wyremontowania wszystkich(!) budynków. A to tylko przykłady z ostatnich dni.

Nie wiadomo oczywiście, czy Beacie Szydło uda się cokolwiek załatwić – premier Morawiecki przecież już zgodził się na wszystko, co mu UE podsunęła. Ale Panią Beatę Lud Pisowski przynajmniej kocha…

W TVP co prawda nie rządzi już Jacek Kurski, ale może ktoś mógłby zachęcić jakąś gwiazdę disco polo do nagrania nowej wersji starego przeboju: A na imię miała właśnie Beata, piękne imię musisz przyznać Polsko ma…