Zmowa – fikcja czy powszechna praktyka

Grzegorz Skowron: EDYTORIAL

Pierwszy. Przedstawiciel firmy, która zaproponowała w przetargu najniższą cenę, przychodzi do firmy, której cena była druga w kolejności. Obiecuje, że nie podpisze umowy, ale powinien otrzymać za to gratyfikację.

Drugi. Inicjatywę podejmuje druga w kolejności firma i to jej przedstawiciel proponuje oferentowi najniższej ceny rezygnację ze zlecenia.

Trzeci. Na pomysł przejęcia dobrego zlecenia wpada ktoś w firmie, która zaproponowała trzecią cenę. W tym przypadku konieczna jest wizyta aż w dwóch miejscach.

Fikcja? Do takiego przebiegu zdarzeń nigdy nie doszło? Zatrzymanie osób z firm budowlanych, które realizowały poważne kontrakty w naszym regionie i postawienie tym osobom zarzutów o zmowę to sygnał, że scenariusz zmowy jest nie tylko realny, ale pewnie został zrealizowany. Pewnie za jakiś czas okaże się, że do tego był powszechnie stosowany. Tak jak powszechne było zaniżanie cen w przetargach.

Zdaję sobie sprawę z tego, że sprawa jest rozwojowa i prokuratorzy chcą złapać jak najwięcej osób i firm, które mogły dopuścić się niecnych uczynków i zmawiać się, by wydobyć z publicznej kasy jak najwięcej pieniędzy. Trudno jednak zrozumieć, że kilka tygodni to za mało, by tak poważne zarzuty ujrzały światło dzienne. Zwłaszcza dlatego, że firmy podejrzewane o zmowę nadal realizują inwestycje i startują w kolejnych przetargach.

I tu dochodzimy do czwartego wariantu. Zebranie dowodów na zmowę okaże się niemożliwe, a podejrzani okażą się niewinni. Przynajmniej w świetle obowiązującego prawa. A piąty scenariusz jest taki, że rzeczywiście nie zrobili niczego złego, ale akurat w to już nikt teraz nie uwierzy.