Złoto? To cel na chwilę.

FOT. ARCHIWUM

W MP sięgnął też indywidualnie po srebro w fuku-go oraz w drużynie po brąz w kumite drużynowym.

Od 8 lat co roku staje na podium imprezy rangi MŚ i ME. Był m.in. mistrzem Europy i wicemistrzem globu, ale dopiero w październiku w Łodzi spełnił swe największe marzenie - wywalczył dwa złota w MŚ.

- Może dobrze się stało, że tak długo na nie czekałem, bo pozwoliło mi to rozwinąć się mentalnie. Cel osiągnąłem, ale to był cel na chwilę. Prawdziwym mistrzem jest się wtedy, kiedy powtarza się swój sukces. Sztuką jest obronić tytuł, co jest trudniejsze od zdobycia go - przekonuje wieloletni szef, główny instruktor i zawodnik Akademii Karate Tradycyjnego w Niepołomicach, a zarazem egzaminator i sędzia karate.

Pytany o motywację po tak wielkim sukcesie, odpowiada: - Mam jeszcze większą niż dotychczas. Ja się dopiero... rozkręcam. Będę nadal dużo trenował, dawał z siebie wszystko.

Zajęcia zawodnika dzieli od lat z obowiązkami szkoleniowca i działacza. - Dużo czasu spędzałem na zgrupowaniach. Wtedy w głowie rodziły się nowe pomysły. Teraz jest czas, by je realizować. Wolę jednak trenować, niż walczyć z biurokratycznymi przepisami oraz mentalnością urzędników - mówi.

Wiele czasu poświęca pracy z najmłodszymi adeptami karate. - Pochłania mnie praca nie tylko szkoleniowa. Chcę, żeby moi zawodnicy byli życiowo coraz dojrzalsi - podkreśla.

Prowadzi zajęcia w AKT, jeździ na zawody z młodymi adeptami AKT, zajmuje się organizacją klubu w Krakowie, przymierza się do organizacji finału Polskiej Ligi Karate Tradycyjnego w Bochni lub Wieliczce.

W przyszłym roku czeka go m.in. występ w ME w Pradze. Tytułu mistrza świata będzie bronić za dwa lata w Egipcie.

(FIL)