Wystawa robiona wspólnymi siłami

Miały zostać zaprezentowane na niej domy w otoczeniu ogrodowym, póki co jednak trwały intensywne prace budowlane.

Wybudowano już dworek podmiejski i rozpoczęto wznoszenie pawilonu głównego oraz budynku przeznaczonego na restaurację, kawiarnię i teatr letni. Idea wystawy znalazła oddźwięk w szerokich kołach przemysłowców i rzemieślników.

Zgodnie z ustaleniami zaofiarowali oni komitetowi organizacyjnemu materiały i robociznę, w zamian za co mieli figurować jako wystawcy. I tak firma L. i Kaden zobowiązała się wykonać ponad 2 tys. metrów kw. fasad zewnętrznych, a także wznieść fontannę z majoliki według projektu znanego architekta Adolfa Szyszko-Bohusza.

Różnobarwne oświetlenie fontanny zapewnić miała firma Sokolnicki i Wiśniewski. Łazienki i kuchnie w budynkach urządzało przedsiębiorstwo Kaden do spółki z firmą Leonarda Nitsza.

Ta ostatnia oferowała się również wykonać instalacje wodociągowe. Instalacją elektryczną i iluminacją pawilonów zajmowała się specjalna komisja, w której uczestniczyli kierownicy elektrowni miejskiej oraz przedstawiciele trzech firm z branży oświetleniowej.

Domy, które miały stanąć na wystawie, miały być całkowicie urządzone i umeblowane. Wzory urządzenia wnętrz przygotowali artyści, m.in.: Bartłomiejczyk, Czajkowski, Dąbrowa, Frycz, Mączyński i Uziembło.

Wykonania zaprojektowanych „umeblowań” podjęli się z kolei stolarze: Bober, Czerski, Chrobak, Keller, Kobos, Zabża oraz firmy pp. Iglickiego, Wł. Niemczynowskiego i J. Sperlinga. Roboty malarskie na znaczne sumy zaoferowali majstrowie malarscy: Orlecki, Węgrzyn i Wołowski, ślusarskie – Ludwik Górka. W. Pawlik obiecał dostarczyć słupy żelazobetonowe, a piece kaflowe firma Niedźwiecki i Sp. z Dębnik.

Przy pawilonie głównym stanąć miała kaplica, której wnętrze zaprojektowane przez Jana Bukowskiego, miał wykonać malarz Orlecki. Z kolei Kazimierz Żebrowski zobowiązał się dostarczyć tam organy, a słynny krakowski „Zakład witrażów i mozajki S.G. Żeleńskiego” wykonać witraże. Do budowy mostku żelazno-betonowego ofiarowały materiał firmy Bernard Liban, Freylich i Karmel, Falter i Dattner oraz inżynier Mąkoszewski.

„Byłoby bardzo pożądane, żeby inne firmy, za przykładem wymienionych, przyczyniły się do powstania i urządzenia wystawy, wyzyskując zresztą najlepszą sposobność do godziwej reklamy swych wyrobów” – stwierdził „IKC”.