Gruntownie i wszechstronnie wykształcony poeta kultury, czuł też jak mało kto przyrodę i naturę i potrafił o niej pięknie pisać, m.in. w tomach "Strefa owoców" czy "W biały dzień".
Mieczysław Jastrun jest dziś autorem z lekka zapomnianym, bardziej zna się jego syna Tomasza Jastruna (felietonistę "Zwierciadła" i nie tylko), wziętego publicystę i też autora zbiorków wierszy.
***
MIECZYSŁAW JASTRUN
JABŁKA
Zważyłem duże jabłka dwa
w rękach i oto
Starłem z nich lato, które trwa
Wonną pozłotą.
Na rękach osiadł szary pył
Złotej renety
Dla kogom pisał, po com żył
w burzach planety?
Wtedy wyciągnął po nie dłoń
Mój synek mały
I ząbki w miazgę wbił i w woń,
W owoc dojrzały.
SPOKÓJ
Ciasno stłoczone owoce - i światło
Późnej jesieni na wędrownych niciach.
Węzły splątane na śmierć, linie życia
Jakże się dzisiaj rozwiązują łatwo.
Wszystko com przeżył,
wszystko com przecierpiał,
Dziś się wydaje łatwe do przebycia -
Jakbym ze źródła wielkiej rzeki czerpał
Małą szklanką wodę do picia.
KWIAT DLA NIKOGO
Ani pycha, ani pokora,
Tylko mijanie tych rzeczy,
Dzień, który zwlekał wczoraj,
Nieubłaganie śpieszy.
Jest siła, przed którą milknę,
Dzięki niej umiałem
Zachwycić się dziś pyłkiem
Mniej od spojrzenia trwałym.
To świat się tego rana
Rozwinął w kwiat dla nikogo.
Jeżeli życiem przemiana,
Śmierć jest imieniem Boga.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
