„Truciciel” gościnnie w Krakowie z zachwycającą – i znaną dobrze pod Wawelem – Dorotą Segdą

Przed nami początek tygodnia pod znakiem spektakli.
„Oto smutna opowieść o mieście zwanym Dogville. Leży ono w Górach Skalistych w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej. To właśnie tutaj droga kończy się definitywnie w pobliżu wejścia do starej opuszczonej kopalni srebra.” Tak zaczyna się przypowieść o ludzkim okrucieństwie, która porusza bardzo istotny problem w dzisiejszym świecie – problem „obcego”.O tym właśnie opowiada najnowsza premiera dyplomowa studentów PWST.

Główna bohaterka, Grace, trafia jako uciekinierka do małej zapomnianej wioski i prosi mieszkańców o schronienie. Mieszkańcy Dogville przyznają jej prawo azylu. Początkowe wydarzenia nie są niczym nadzwyczajnym – przełamywanie nieufności, poznawanie się. Z czasem jednak mieszkańcy coraz bardziej uzmysławiają sobie beznadziejność położenia kobiety i jej bezbronność...

Jak potoczą się losy bohaterów? O tym opowie spektakl „Dogville” Larsa von Triera wyreżyserowany przez Aleksandrę Popławską wraz ze studentami IV roku Wydziału Aktorskiego krakowskiej PWST.

W Operze Krakowskiej czeka nas z kolei miłość, kłamstwo, strach. i samobójstwo. „Truciciel” oparty na tekście Erica Chappella to spektakl wielowymiarowy, dotykający różnych emocji i zdarzeń. Wyreżyserowana przez Cezarego Żaka komedia opowiada z przymrużeniem oka o rzeczach trudnych i cokolwiek niemoralnych. Bo czy etat zawodowego truciciela jest moralny? To pasja i potrzeba niesienia „pomocy” czy wyłącznie opłacalny biznes? „To miła dla oka i duszy rozrywka. Warto z pewnością ten spektakl zobaczyć ze względu na nie­samowite, piękne aktorstwo, dobre, wiarygodne jest siłą tego spektaklu. Zachwycają m.in. Dorota Segda jako Celia i Małgorzata Foremniak. Również Mirosław Kropielnicki to perła ,Truciciela’. Kropielnicki jest mistrzem w budowaniu napięcia, a jego postać budzi pełen wachlarz emocji, jest enigmatyczna i szalenie zajmująca. Nieco rozczarowująca jest postać Angie, w którą wcieliła się Karolina Gorczyca” – można przeczytać w jednej z recenzji.