Rasy psów. Chart polski

Jest to pies duży i muskularny, ale smukły. Widać w nim siłę, jest mocniejszy od innych chartów krótkowłosych. Nie powinien być jednak ciężki ani limfatyczny. Wyglądem zbliżony jest do charta typu azjatyckiego, który jest jego przodkiem. Uwagę zwracają wyraziste oczy o czujnym i przenikliwym spojrzeniu. Pożądana wysokość w kłębie u suk to 68-75 cm, u samców 70-80 cm.

Chart polski jest żywym reliktem rodzimej kultury myśliwskiej – psy tej rasy (pierwsze wzmianki pochodzą z XIII w.) używane były do polowania nie tylko na zające, lisy, sarny i dropie, ale także na wilki. W Polsce polowanie z chartami było od wieków cenioną rozrywką na dworach królewskich, w rezydencjach magnackich i wśród szlachty. W polskiej literaturze, zwłaszcza łowieckiej, wzmianki o tych psach pojawiają się bardzo często. Myśliwi z dumą opowiadali o umiejętnościach swoich ulubieńców, wzięciem cieszyły się psy, które potrafiły „wziąć” nawet wilka. Dużo jest także dokumentacji ikonograficznej.

Po II wojnie światowej zwierzęta z rozproszonych psiarni dostały się w ręce kłusowników i były tępione m.in. przez myśliwych i służbę leśną. Rasę trzeba było przez długie lata odbudowywać. Ustawa o prawie łowieckim wprowadziła zakaz polowania z chartami, a na posiadanie charta do dziś trzeba uzyskać pozwolenie odpowiednich władz. Bo nie jest to pies dla każdego, potrzebuje odpowiedniego prowadzenia. Posiada silny, zdecydowany charakter, a jego reakcje, zwłaszcza w stanach zagrożenia, są błyskawiczne. Wymaga twardej ręki i konsekwencji, ale jednocześnie należy postępować z nim łagodnie. Uczy się łatwo i chętnie, odpowiednio prowadzony jest psem „jednego właściciela”. Oddany i czuły w stosunku do domowników, nieufny i pełen dystansu do obcych. Sprawdza się jako stróż domu, potrafi walczyć w obronie swego pana – atakuje wówczas bezwzględnie i brutalnie. To pies pobudliwy i wrażliwy, nie toleruje przemocy, nie znosi podniesionego głosu i krzyków. Wychowywany od szczenięcia z dziećmi, pozwala im na wszystko.