Portier

Ks. Jacek WIOSNA Stryczek: WIOSNA BIZNESU

Właśnie zaczynałem pracę i wpadłem do szkoły tuż przed ósmą. Nie mogę powiedzieć, że byłem wypoczęty, ponieważ poprzedni dzień skończył się późno, a ten miałem zaplanowany "po dziurki w nosie”. Dzieliła nas szyba. Po mojej stronie było szybko, szybko; po drugiej spokojnie. Za szybą dzień zdawał się długi.

Właściwie nie było wiadomo, czy lepiej byłoby, gdyby w tym świecie coś się tego dnia wydarzyło, czy nie. Portier stał przecież na straży porządku, więc zastanawiałem się, jak tam jest. Czasami myślałem o tym, czy nie poszukać sobie podobnej pracy. Nie, nigdy nie oceniałem, że ja jestem lepszy, a ktoś za szybą gorszy. Bardziej zastanawiałem się, co z tym czasem. Jak płynie czas tu i tam.

W moich studenckich czasach znany był szatniarz, który nie skończył studiów, ale znał matematykę i chętnie rozwiązywał studentom zadania. I tu właśnie pojawia się kwestia dla mnie podstawowa: dlaczego nie skończył, tylko spędzał czas na rozwiązywaniu łatwych dla niego zadań?

Wraca więc sprawa "spędzania czasu”. Każdego dnia nasz czas mija. Czas naszego życia. Możemy go "spędzić” bądź wykorzystać. Dla mnie praca portiera to jedno wielkie pytanie o czas. Pytanie o czas, który ucieka albo czas, który rozwija. W każdym razie, gdybym był portierem, dużo zastanawiałbym się, jak wykorzystać czas.

Podsumowując, proszę wszystkich portierów, by nie brali tego do siebie. Dla mnie kwestia: "portier” nie jest sprawą zawodową, ale filozoficzną. "Portier” – to dla mnie jedno wielkie pytanie o czas. W którą stronę płynie czas w naszym życiu.