Władza

Władza to dostęp do zasobów. Wydaje mi się, że sama ta myśl jest właściwie banalna, ale z drugiej strony porządkująca. Przykład. Moja znajoma wysłała dzieci do szkoły. Natrafiła jednak na nauczyciela i system szkolny, w którym jej dziecko, bardzo zdolne, zostało uznane za zagrożenie dla systemu. To było w Szwecji. Nakazano dziecku obniżyć poziom. Dla niej to było absurdalne. Zaczęła zmagać się z systemem, ale system nie ustępował. W końcu zadała sobie pytanie, od kogo system zależy.

Szkoła podlegała radzie miasta. Wystartowała więc w wyborach i wygrała. Następnie zreformował system szkolnictwa w całym mieście. Co więcej, ten sukces poniósł ją jeszcze wyżej, bo okazała się bardzo sprawnym menedżerem.

Wróćmy do władzy, jako dostępu do zasobów. Często wydaje mi się, że fajnym ludziom nie chce się szarpać i zabiegać o władzę. Jakby negatywne pobudki, by zagarnąć dla siebie część zasobów, były silniejsze.

Z biegiem czasu przekonuję się jednak, że nie wolno zaniedbywać władzy. Że lepiej jest, aby na szczycie władzy siedział ktoś fajny, wartościowy. Dlatego od lat formuję młodych ludzi tak, by nie tylko umieli zarządzać, ale też zdobywać władzę. I zachęcam do tego bardzo różnych, fajnych ludzi. Takich osób jest wiele, ale bez świadomości, jakie znaczenie ma władza.