Śpieszmy się...

Paweł Kowal: OD KRAKOWA DO BRUKSELI

Polska była wolna, ale nie zawsze taka, o jaką walczyli. Mieli do niej swoje żale. Mieli "swoje” mogiły na cmentarzach, w "Nad Niemnem” Orzeszkowa opisała najsmutniejszą – z kor­czyń­skiego lasu, co Benedykt ją pielęgnował do szaleństwa. Powstańcy styczniowi byli początkiem wolności II Rzeczypospolitej z jej tęsknotami za taką wiosną, która będzie tylko wiosną bez narodowych uniesień, z czekaniem na wakacje i nadzieją na mieszkanie w wygodnych domach na Żoliborzu.

Zamiast Fogga jest Endless Summer. Dla nich faktycznie to lato się nie kończy. Wyciągają z szaf granatowe marynarki, panowie najczęściej po staroświecku łączą je z szarymi spodniami, na rękawie układają biało-czerwoną. Mają najczęściej ponad dziewięćdziesiątkę. Boże, żeby nie było gorąca! Jeszcze któryś dostanie zapaści! Ilu człowiek znał, co zwinęli się w ostatnich latach: Wilgata, Kuła­kowskiego, Chrzanowskiego, ks. Twardowskiego. Zanim odprowadzaliśmy ich na cmentarz, sami mknęli w upale na te "swoje” groby – na Powązki.

Kwiecień 2003, przed Wielkanocą przegląd domowej biblioteczki – odrzucone książki o po­wstaniu. Myśl, ze się już nie przydadzą. Potem lekcja pokory – przydałyby się, będziemy budować powstańcze muzeum, kolejne lata każdy dzień był z powstańcami. Spotykaliśmy panie i panów w granatowych marynarkach – tu źle, tam się nie podoba, tam inaczej zapamiętali. Niestraszny im upał i budowa, wszędzie starali się wetknąć swoje 3 grosze. A potem 2004 rok, rozpromieniona Warszawa, dzwon, Piotr Zaremba w "Newsweeku” napisze, że to wielki dzień L. Kaczyńskiego. Jeszcze było powstańców tylu, ze wypełnili park Wolności obok muzeum, jeszcze udało się nagrać wspomnienia kilku tysięcy z nich. Zobaczymy ich i w tym roku, i w przy­szłym, jak zażywnie maszerują. Może ktoś odważy się pocałować ich dłoń, może chociaż uścisknąć. Bo, że ktoś odważy się im powiedzieć 1 sierpnia, że ich walka była bez sensu, że lepiej było siedzieć pod miotłą historii, to pewne jak dwa razy dwa. Może nawet minister ćwierknie? Że nie ma związku między ich walką a luksusowymi mieszkaniami na nowym Wilanowie. Nasze dzieci za kilkanaście lat nie spotkają już żadnego powstańca. Polska bez nich lepsza nie będzie ani mądrzejsza. Spieszmy się spotkać powstańców…