2008 - "Kreatywna i innowacyjna Europa wobec wyzwań XXI wieku"

Trudno o lepszy czas na nowe wizje i nowe rozwiązania, na uruchomienie drzemiącego w Europie potencjału kreatywności i innowacyjności. Właśnie teraz, kiedy na naszych oczach następuje radykalna zmiana krajobrazu ekonomiczno-społecznego Europy i świata, w naturalny sposób tworzy się przestrzeń dla nowatorskich czy wręcz prekursorskich działań. Przestrzeń ta jest szczególnie potrzebna w momencie, w którym stajemy się uczestnikami zglobalizowanej gospodarki. Kraje Unii Europejskiej mają już swoją latarnię morską, którą są cele strategii lizbońskiej, zwłaszcza te koncentrujące się na tworzeniu środowiska sprzyjającemu tworzeniu i rozwojowi społeczeństwa informacyjnego, a także kreowaniu warunków dla innowacyjnej przedsiębiorczości. Przenosząc to na grunt Polski, kluczowe staje się maksymalnie efektywne wykorzystanie szansy jaką dla rozwoju naszego potencjału innowacyjności są fundusze europejskie.

Prof. KRZYSZTOF RYBIŃSKI, Szkoła Główna Handlowa w Warszawie

Wyobraźmy sobie, że jesteśmy w tym samym miejscu, ale o 30 lat później, że mamy piękne popołudnie 5 czerwca 2038 r. Ten tekst przedstawiam jako emerytowany Partner Ernst & Young i jako profesor, ciągle wykładający w Szkole Głównej Handlowej, gdyż dzięki postępowi w medycynie dzisiaj, w 2038 r. żyjemy i pracujemy znacznie dłużej niż 30 lat temu. Przepraszam za spóźnienie, ale z powodu wyłączenia prądu elektrotaksówki nie kursują, a idąc na piechotę, musiałem ominąć pochód protestujących mieszkańców krakowskiego getta afrykanerów głoszących hasła znane jeszcze z wczesnego XX wieku - "pracy i chleba".

Komisja Europejska zamiast skupić się na tworzeniu długofalowych wizji w zarządzaniu strategicznym, coraz bardziej przejmowała rolę policjanta... Biurokracja kwitła, a innowacyjność i strategiczne myślenie gasło. Już wtedy, 30 lat temu, były dostępne prognozy demograficzne, które pokazywały, że do 2050 roku w Europie ubędzie 70 mln mieszkańców, w Afryce przybędzie miliard, a w Azji miliard trzysta milionów. Wtedy w Europie postrzegaliśmy Afrykę jako zacofany Czarny Ląd, gdzie jeździ się na egzotyczne wakacje i któremu udziela się pomocy humanitarnej. Dzisiaj dostrzegamy bardzo wyraźnie prawo rosnących korzyści względem skali w odniesieniu do tworzenia wiedzy, gdzie ponad 7 miliardów przedstawicieli Azji i Afryki, a nie 700 milionów Europejczyków jest światowym motorem innowacji. Teraz to oczywiste, ale jakże obrazoburcze wydawały się te tezy 30 lat temu, Afryka jednym z centrów innowacji!!! Mało ludzi czytało wówczas prace Paula Romera, którego teoria wyjaśniała, w jaki sposób większe narody w odpowiednich warunkach tworzą więcej innowacji, lub klasyczną książkę Jarreda Diamonda, który pokazywał, jak ta teza determinowała losy całych narodów na przestrzeni dziesiątek tysięcy lat historii ludzkości. A szkoda, bo gdyby ta wiedza była powszechna, być może dzisiejsza Europa wyglądałaby inaczej.