Dobro i miłość czynią cuda

Anna Woźniakowska: Z OPERY

Przyznam się, że wieść o wystawieniu "Małego lorda" przyjęłam z mieszanymi uczuciami. Obawiałam się, że ta powieść dla grzecznych dzieci - bardziej moralizatorska niż "Tajemniczy ogród", a pozbawiona jego poetyckości - nie zainteresuje pokolenia pasjonującego się grami komputerowymi. Pełna napięcia cisza, jaka panowała w operowej sali w niedzielę wieczorem, świadczyła o mojej pomyłce. Widocznie opowieści o tym, że dobro i miłość potrafią zmieniać świat, są niezmiennie potrzebne i trafiają na podatny grunt, jeśli tylko są dobrze przekazane, a "Mały lord" w Operze Krakowskiej spełnia w tym względzie wszystkie wymagania. Zasługa to i Stevena Markwicka - autora tekstu i wpadającej w ucho muzyki zgrabnie zaaranżowanej przez Seba Bernatowicza, i Rafała Dziwisza, który napisał wyborne polskie teksty piosenek, i Anny Sekuły - twórczyni ładnych kostiumów oraz funkcjonalnej scenografii, i Janusza Szydłowskiego, traktującego dziecięcą widownię z szacunkiem i powagą. I wreszcie wykonawców, którzy bez wyjątku postarali się, by kreowane przez nich postaci były prawdziwe.

"Mały lord" wymaga dziecięcego bohatera. Realizatorom udało się znaleźć trzech umuzykalnionych chłopców do tej roli. Pierwszy spektakl premierowy odbył się w sobotę; w małego Cedricka, amerykańskiego chłopca, który nagle dowiaduje się, że jest lordem, a w angielskim zamku czeka na niego dziadek - książę, wcielił się Dominik Dworak. Podobno był świetny. Podobno, bo ja dopiero w niedzielę mogłam podziwiać w tej roli Mateusza Kałuckiego, zarówno dobrze śpiewającego jak i mówiącego tekst, urzekającego na scenie autentycznością. Obserwując go, można było uwierzyć, iż pod jego wpływem stopnieje serce starego księcia. Wcielający się w księcia Dorincourt Andrzej Biegun ten proces "topnienia" ukazał wybornie. Trudno tu wymieniać wszystkich wykonawców, a pominięcie kogoś byłoby krzywdą, bo i soliści, i chór, i tancerze, i orkiestra prowadzona przez Sebastiana Perłowskiego przyczynili się do sukcesu spektaklu. Jeśli jeszcze dopracowane zostanie nagłośnienie, które w I akcie nieco szwankowało, "Mały lord" będzie bawił i wzruszał nie tylko dziecięcą widownię. Przecież w każdym z nas jest nieco z dziecka.