"Paw królowej", czyli ostro i ironicznie

Sobota, 27 października, godz. 19.30, Stary Teatr - Nowa Scena

Już w najbliższą sobotę na Nowej Scenie Starego Teatru Paulina Puślednik, Małgorzata Zawadzka, Szymon Czacki i Wiktor Loga-Skarczewski wcielą się w bohaterów powieści Doroty Masłowskiej. Reżyserem spektaklu jest Paweł Świątek zaś autorem adaptacji Mateusz Pakuła.

Pisze ostro, ironicznie, "kipi cynizmem, epatuje brzydotą i głupotą, zraża agresywnym językiem, brakiem spójnej fabuły" - pisano o "Pawiu królowej" Doroty Masłowskiej, jednej z najoryginalniejszych pisarek współczesnego życia literackiego. Mimo młodego wieku ma na swym koncie powieści, a jej sztuka "Między nami dobrze jest" została nazwana przez recenzentkę "makabryczną komedią o Polakach, którzy nie wiedzą, kim są, a może ich w ogóle nie ma". Prapremiera, zrealizowana przez TR Warszawa w koprodukcji z Schaubühne am Lehniner Platz, odbyła się 26 marca 2009 r. w Berlinie. Spektakl zebrał liczne nagrody, m.in. Grand Prix II Festiwalu Boska Komedia w Krakowie (2009) oraz na XVI Ogólnopolskim Konkursie na Wystawienie Polskiej Sztuki Współczesnej (2010) - nagrodę zespołową dla realizatorów spektaklu w reżyserii Grzegorza Jarzyny, nagrodę indywidualną za tekst dla Doroty Masłowskiej oraz indywidualną nagrodę aktorską dla Adama Woronowicza.

Jakie będzie krakowskie przedstawienie według powieści pisarki, która jest także autorką felietonów do "Przekroju" oraz recenzji książek w "Wysokich Obcasach"? Zapewne nieobojętne, zapewne cięte, bo Masłowską można lubić lub nie, ale nie można pozostawać obojętnym na jej pisarstwo. Przypomnijmy, że jej debiutancka książka "Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną" (2002) została napisana jeszcze w liceum i reklamowana jako "pierwsza polska powieść dresiarska", zachwyciła wielu pisarzy i poetów, a następnie została wyróżniona Paszportem "Polityki" i nominacją do nagrody literackiej Nike. Powieść stała się bestsellerem wydawniczym, prowokując burzliwe dyskusje zwolenników i przeciwników.

A teraz oddajmy głos realizatorom spektaklu "Paw królowej": Żyjemy w społeczeństwach zbudowanych na idei wspólnoty. Europa przeżywa kryzys idei. Wspólnoty idei nie ma. "Paw królowej" to poemat renegatów języka, to poemat pokolenia, któremu obiecano wszystko, to poemat pokolenia, któremu wręczono wszystko na wstępie, to poemat o tym, dlaczego warto słuchać tych, którzy nie mają nic do powiedzenia. Nowi rebelianci wyruszają w ryzykowną drogę trasą: absurd, żeby odnaleźć jakąkolwiek przestrzeń, niezawłaszczoną medialną demo- kracją.