(Nie) będziesz legendą

Krzysztof Kawa: KAWA NA ŁAWĘ

Jest ich wręcz zastrzęsienie, jakbyśmy chcieli w kilka miesięcy nadrobić wieloletnie zaległości. Oczywiście, swoją rolę odegrała organizacja piłkarskich mistrzostw Europy, bo dzięki temu turniejowi wydawcy postanowili zrobić szybki interes na niszowym rynku, na którym do tej pory rzadko się udzielali. Za pióra chwyciło wielu rodzimych twórców, aczkolwiek większość z książek powstała poza granicami naszego kraju. Niestety, wiele z nich nie jest warta naszej uwagi i pieniędzy. Nie dość, że mają przeciętnych autorów, to swoje trzy grosze dołożyli jeszcze nieczujący sportu tłumacze i redaktorzy.

Efekt jest taki, że przez niektóre pozycje, mimo interesującej tematyki, trudno w ogóle przebrnąć. Z wydawnictw, które pojawiły się na półkach w ostatnich miesiącach, z czystym sumieniem poleciłbym raptem dwa, akurat nie o futbolu: „Open” – rzecz o tenisiście Andre Agassim oraz „Wyścig tajemnic”, dopingową spowiedź amerykańskiego kolarza Tylera Hamiltona.

Z filmami o sporcie nie jest lepiej. Najnowszy, który właśnie wszedł na ekrany polskich kin, jest dokumentem traktującym o piłkarzach naszej kadry biorących udział w turnieju Euro 2012. Dzieło Marcina Koszałki „Będziesz legendą, człowieku” intryguje, ale do legendy kinematografii nie przejdzie. Bo intryguje nie tylko ze względu na fabułę i ciekawą postać głównego bohatera, którym jest „farbowany lis” Damien Perquis, ale także z uwagi na niejednoznaczność przy odczytywaniu intencji krakowskiego reżysera. Odniosłem wrażenie, że Koszałka nie zdołał odnaleźć klucza do emocji, jakie niesie ze sobą futbol.

Co wcale mnie nie dziwi, bo sport z założenia jest tak ekspresyjny, iż najlepiej sprzedaje się na żywo, a jakiekolwiek interpretowanie go pachnie na odległość sztucznością. I to jest największy problem, z jakim muszą się zmierzyć opisujący i filmujący go twórcy.