Nic nowego

Barbara Rotter-Stankiewicz: ZA MOICH CZASÓW

Do dziś zadziwia kolorowymi ilustracjami, zdjęciami wnętrz, grafiką. Warto także zagłębić się w niektóre domowe przepisy na wszystko, począwszy od łatania dziur w politurze, po szycie majtek, które "obecnie nosi się bardzo krótkie, do kolan".
Sporo w niej także cennych uwag na temat utrzymania w mieszkaniu porządku i higieny, tępienia robactwa i bakterii oraz stosowania proszków do prania, np.... persilu.
Gdy spojrzeć na listę i wygląd wiekowego sprzętu AGD, wpaść można w osłupienie, bo są tu wprawdzie specjalne urządzenia do... zapalania lamp naftowych, ale także elektryczne "maszyny do prania", odkurzacze i czajniki. Gdyby zaś urządzić pokój według rycin z tej książki, stylowe wnętrze wzbudziłoby zachwyt. Dla tych, którzy nie gustują w falbankach, sofach i poduszkach są także ciekawe propozycje rodem - jak z Ikei. Na przykład - szafa zrobiona z paki obitej materiałem, z rozsuwanymi "drzwiami" z takiej samej tkaniny.
Jednym słowem - nic nowego. No, może poza wyjątkowo krótkimi majtkami, które jednak, szczególnie dla młodych mężatek szyć należało co najmniej dwa razy szersze, by mogły służyć również niewieście spodziewającej się potomstwa.
Niektóre z prezentowanych na rycinach kuchennych przyborów przetrwały w wielu domach w oryginale. Maszynki do mielenia mięsa, młynki do kawy, moździerze, żelazka "na duszę" w krakowskich gospodarstwach są po dziś dzień. Czasem zmieniają właściciela i zobaczyć je można na targach staroci. Służą nie tyle do użytku, co do ozdoby.
Od paru dziesięcioleci trwa doba mikserów, kuchennych robotów i młynków. Ba, kupić można już mądre, a nawet bardzo mądre maszynki, do których wrzuca się ziarno, a po kilku godzinach wyjmuje upieczony, świeżutki chlebuś. I nie trzeba ani czekać na zaczyn przez 10 godzin, ani miesić przez 45 minut, ani nawet piec w chlebowym piecu, do którego bochenki należy - jak głosi leciwy przepis - wrzucać z łopaty energicznym ruchem. Wystarczy puścić w ruch maszynerię. Ale czy będzie smakować tak samo?