Na Nowy Rok

Czy ktoś rok temu przewidywał, że Bronisław Komorowski przegra wybory albo że PiS będzie pierwszym ugrupowaniem, które będzie rządzić bez koalicjanta? Chociaż na upartego akurat te dwa wydarzenia można było wymyślić, tym bardziej że były one ze sobą jakoś tam powiązane, ale nikt, ale to zupełnie nikt nie przewidywał, że na scenie politycznej pojawi się Kukiz.

Podobnym zaskoczeniem jest ugrupowanie Ryszarda Petru i fakt, że coraz częściej w sondażach partia ta wyprzedza PO. Rok temu obstawiałem raczej rozpad partii wówczas rządzącej niż to, że pod jej bokiem wyrośnie coś nowego. O upadku SLD rok temu jeszcze chyba nie przebąkiwano, bo o ile pamiętam Leszek Miller swoją kandydatkę do urzędu prezydenta przedstawił dopiero po Nowym Roku.

Na scenie międzynarodowej rok temu królowały wydarzenia za naszą wschodnią granicą, i mało kto przypuszczał, że konflikt na wschodzie Ukrainy, dziś będzie nas tak mało obchodził. Przed rokiem gdy mówiliśmy o kłopotach Unii Europejskiej, myśleliśmy raczej o możliwym bankructwie Grecji, a nie o fali uchodźców, z którymi nie będziemy wiedzieli, co zrobić.

W nadchodzącym roku nadal tego nie będziemy wiedzieli, ale czy ta fala opadnie, trudno powiedzieć, jednak zasieki na granicach raczej pozostaną. Wydaje się być więcej niż pewne, że w 2016 roku nie opuszczą nas problemy klimatyczne, ale to chyba jedyny pewnik, w dodatku niezbyt optymistyczny. Jeden z moich przyjaciół powiedział ostatnio, że w przyszłym roku wszystko będzie tak jak w tym tylko trochę bardziej. Oczywiście cała tajemnica przyszłości zawarta jest w tym słowie „bardziej”.