Muzyczny jubileusz

Do tego celu wybrano najlepszych w kraju wykonawców na czele z Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia, którą poprowadził znakomity Jacek Kaspszyk. Jako pierwsza zabrzmiała skomponowana na specjalne zamówienie PWM-u przewrotna „Fanfara” Pawła Mykietyna. Ale z klasyczną fanfarą niewiele miała wspólnego. Zamiast trąbek główną rolę pełniły w niej kwintet smyczkowy, fagoty, harfy i kotły. W efekcie otrzymaliśmy utwór lekki, ulotny w charakterze i ciekawie zinstrumentowany. Po tym, co „tu i teraz” przyszła pora na blisko stuletni poemat symfoniczny „Odwieczne pieśni” op. 10 Mieczysława Karłowicza, którego dzieła powoli zaczynają funkcjonować na światowych estradach. Najważniejszym punktem koncertu było prawykonanie oratorium „Sanctus Adalbertus” op. 71 Henryka Mikołaja Góreckiego.

Dzieło zabrzmiało po raz pierwszy po 18 latach od powstania. Wykonały go, poza orkiestrą, połączone siły ukochanych chórów kompozytora: Filharmonii Krakowskiej i Polskiego Radia (przygotowane przez Teresę Majkę-Pacanek) oraz soliści: Wiolet-ta Chodowicz - sopran i Artur Ruciński - baryton. Monumentalne dzieło poświęcone św. Wojciechowi nie zaskoczyło mnie swoim brzmieniem, utrzymane było w znanym nam stylu charakterystycznym dla późnego okresu twórczości Góreckiego. Raziła mnie w nim jego rozwlekłość, chwilami trywialne brzmienia oraz nienależyte wykorzystanie solistów. Ale nie zabrakło fragmentów kontemplacyjnych, przy których można było odpłynąć. To, co najbardziej urzekało, to fragmenty chóralne, genialne w swej prostocie.

Dobrze się stało, że nieznana kompozycja twórcy tej rangi uświetniła jubileusz PWM-u. Lecz niech to będzie ostatnie dzieło znalezione w szufladzie.