Mityczna kraina

SMS do znajomego Gruzina: "Dlaczego czcicie tę kobietę, przecież to morderczyni?”. Odpowiedź: "Była znaną Gruzinką, kobietą zasad, nie ścierpiała zdrady, miała honor”.

Gruzini pod wodzą Saakaszwilego nie ścierpieli upokorzenia, postawili na swoim, kiedy Paryż straszył, że Kreml ich zmiecie. Przywództwo Miszy z domieszką szaleństwa ma wymiar nie gruziński, ale liczy się w całej postsowieckiej przestrzeni. Ormianie sarkają na swój rząd, że powinien działać jak u Miszy, Kazachowie dopominają się o "gruziński model”. Za Szewardnadzego PKB wynosił 3 miliardy dolarów, a po siedmiu latach od rewolucji róż już 24. Co roku do Gruzji przyjeżdża kilka milionów turystów, w tym milion z Rosji, którzy pomimo napięć nie potrzebują wiz – kolejne sprytne posunięcie Tbilisi. Troszkę wspomnień: "Kaczyński to, Kaczyński tamto”. "Za prezydenta Polski nasi wznoszą toasty po wioskach” – opowiada Saakaszwili, pokazując z helikoptera, jak buduje się nowe Batumi. Decyzje Lecha Kaczyńskiego z 2008 roku zablokowały próbę siłowego zdjęcia Saakaszwilego przez rosyjskie czołgi. Gruzja jest dzisiaj tygrysem Kaukazu i jednym z niewielu demokratycznych krajów w tej części świata. Dla Gruzji każdy alternatywny scenariusz w 2008 roku byłby gorszy, a dla Europy porażka wobec siły byłaby bolesna.

A w Brukseli czas płynie od wakacji do wakacji. Trwają targi, ile pieniędzy ma być przeznaczone m.in. na współpracę z Gruzją w budżecie na lata 2014-2020, trzeba zgłosić dziesiątki poprawek i głosować przez wiele godzin, żeby ustalić coś sensownego. Gruzja wobec Rosji jest jak Izrael wobec krajów arabskich – mimo sukcesów musi biec szybciej i szybciej. Gruzini muszą mieć pewność, że opłaca się być Europejczykiem, zmieniać gospodarkę, jeździć bez wiz do Warszawy, Berlina i Brukseli. A Unia tę pewność musi im dawać teraz. Często to wygląda tak, że Saakaszwili walczy o Gruzję z czasem… i z Unią Europejską. Wśród okrągłych słówek o prawach człowieka brakuje w Brukseli poczucia odpływającej chwili.

Mityczna kraina nad Morzem Czarnym zwana Kolchidą – dzisiejsza Gruzja – ponownie znalazła swoje złote runo – turystykę, także rolnictwo, transport. Taka szansa, którą Lech Kaczyński rozumiał jak mało kto w UE, zdarza się raz na kilka pokoleń. Honorowa Medea nie może zostać kolejny raz zdradzona, bo to się zemści – na Europie.