Masecki (i)gra

Muzyk w Krakowie sięgnąć ma według zapowiedzi po improwizacje i dekonstrukcje klawiszowych sonat Domenico Scarlattiego (1685-1757). Kompozytor tworzył je właściwie przez całe życie. Utwory te (pierwotnie przeznaczone miały być na klawesyn), zostały wydane pod nazwą „Essercizi per gravicembalo” w 1739 r. w Londynie. Dziś uchodzą za jedno z największych osiągnięć włoskiej szkoły klawesynowej w XVIII wieku.

Masecki dziś jest jednym z najciekawszych muzyków poruszających się po obrzeżach klasyki. Igra z tradycją. Chętnie przekracza granicę między muzyką poważną a jazzem. Zresztą otrzymał tegoroczną nagrodę kulturalną „Paszport Polityki” za – jak napisali jurorzy w uzasadnieniu – „sprawne i konsekwentne poruszanie się między gatunkami własną ścieżką, za zacieranie podziałów pomiędzy sceną filharmoniczną a klubową, za zmierzenie się z naszą tradycyjną formą na płycie Polonezy w sposób jak zawsze lekki i przewrotny”.

Podobno zabłysnął talentem jako trzylatek, a w wieku piętnastu lat grywał już z najlepszymi jazzmanami w kraju. Kariera się rozwijała, a jako 22-latek zdobył I nagrodę w Konkursie Pianistów Jazzowych w Moskwie. Jest absolwentem studiów w prestiżowym Berklee College of Music w Bostonie.

Regularnie nagrywa albumy solowe z własnymi kompozycjami, prowadzi jazzową formację Profesjonalizm, gra w zespole Paristetris, którego wokalistką jest jego żona Candelaria Saenz Valiente. Jest szefem Warszawskiej Orkiestry Rozrywkowej.

Napisz do autora:
[email protected]