Premiery kinowe

„Azyl”
Reż. Niki Caro, USA
{ARS, Cinema City, Mikro, Multikino, Kino Pod Baranami}

Rzecz dzieje się w Polsce, w chwili wybuchu II wojny światowej. Antonina i jej mąż, dr Jan Żabiński opiekują się warszawskim Ogrodem Zoologicznym, którego on jest dyrektorem. Stanowią oddane sobie, kochające się małżeństwo. Antonina każdego dnia otwiera bramy ogrodu, serdecznie witając gości…

…aż nadchodzi dramatyczny czas wojny. Od jej wybuchu Żabińscy muszą konsultować wszystkie decyzje dotyczące zoo z Lutzem Heckiem, niemieckim zoologiem, autorem selektywnego program hodowlanego, w czasie wojny - żołnierzem.

Antonina i Jan szybko zaczynają współpracę z Ruchem Oporu, odkrywając, że skomplikowana architektura opuszczonego przez zwierzęta Ogrodu Zoologicznego, z jego tunelami i przejściami, doskonale nadaje się do sekretnego ukrywania ocalonych. Narażając życie i bezpieczeństwo rodziny, Żabińscy potajemnie wywożą z warszawskiego getta Żydów, którzy znajdują schronienie w zoo.

„Life”
Reż. Daniel Espinosa, USA
{Cinema City, Multikino}

Film opowiada historię sześcioosobowej ekipy kosmonautów Międzynarodowej Stacji Kosmicznej na chwilę przed ogłoszeniem światu przełomowego dla ludzkości odkrycia: pierwszego dowodu życia na Marsie. Badania, jakie prowadzą, będą miały jednak nieoczekiwane konsekwencje. Forma życia, którą odkrywają, jest bardziej inteligenta niż ktokolwiek przypuszczał. W głównych rolach występują: Jake Gyllenhaal i Rebecca Ferguson.

„Baba Jaga”
Reż. Caradog W. James , Wielka Brytania
{Cinema City, Multikino}

Nastoletnia Chloe (Boynton), opuszczona przed laty przez rodzinę, dorasta w sierocińcu. Po niespodziewanej wizycie swej matki, rzeźbiarki Jess (Sackhoff), dziewczyna powraca w okolicę, w której się wychowała. Wraz z przyjacielem dociera do tajemniczej posiadłości, o której krążyły mroczne opowieści.

„Zastukaj raz, by ją obudzić, dwa, by z martwych wstała”... Według legendy, dom zamieszkuje okrutny demon, znany ze słowiańskiej mitologii. Dziewczyna postanawia zmierzyć się z mitem, otwierając drzwi, które na zawsze miały pozostać zamknięte.

„Ostatnie dni miasta”
Reż. Tamer El Said, EG/DE/UK/AE
{Kika, Pod Baranami}
Powiedziałeś: „Pojadę do innej ziemi, nad morze inne. Jakieś inne znajdzie się miasto, jakieś lepsze miejsce. Tu już wydany jest wyrok na wszystkie moje dążenia i pogrzebane leży, jak w grobie, moje serce”, pisał aleksandryjski poeta Konstandinos Kawafis. 35-letni Khalid pracuje nad filmem, który ma oddać ducha czasu, uchwycić puls rodzinnego Kairu, gdy stary świat sypie się i kruszy. Na myśl o więzi z miastem nie opuszcza go elegijny ton, przeczucie końca przenika wszystkie działania. Khalid musi opuścić swoje mieszkanie w śródmieściu, bliscy powoli odchodzą, a tęsknota za niespełnioną miłością wciąż spędza mu sen z powiek. Podczas gdy montażysta załamuje ręce, reżyser dyskutuje z przyjaciółmi o bliznach, jakie miasto może po sobie zostawić, i przegląda nagrany materiał, poszukując elementu łączącego w całość obrazy, wspomnienia i impresyjne epizody.

Podobne wątpliwości musiały towarzyszyć Tamerowi El Saidowi, który swój debiut realizował od 2007 roku, by w rezultacie z 250 godzin nagrań zbudować dwugodzinny mozaikowy portret Kairu przed rewolucją, przysypanego pyłem miasta w kolorze piasku, wypełnionego ruchem i szumem niczym morze.