Życzenia

Kiedy pracowałam w Muzeum przychodziły na moje ręce setki życzeń, ale były one przeznaczone dla całej instytucji i całej bardzo licznej załogi. Teraz, kiedy jestem poza Muzeum, życzenia przychodzące na mój adres cenię tym bardziej, gdyż są skierowane tylko do mnie i mojej rodziny. Przyszło ich tym razem również bardzo wiele, a uderzył mnie w nich pewien wspólny ton, swoisty „wspólny mianownik”. Dało mi to do myślenia, i tym spostrzeżeniem chcę się z Państwem podzielić.

Oto kilka cytatów mówiących o tym, czego mi życzono: „spokoju!”, „spokojnych Świąt”, „…pełnych spokoju i radości”, „spokojnego roku”, „…w ten czas uspokojenia”, „w tych szalonych czasach”, „oby świat całkiem nie zwariował”, „dystansu do tego, co wokół”.

A więc: spokój! To jest to, czego wiele osób życzy sobie i innym. To rzeczywiście coś chyba najbardziej obecnie oczekiwanego - w kraju i na świecie. Śpiewamy w kolędzie: „…a pokój na ziemi”. Modlimy się: „…a na ziemi pokój ludziom dobrej woli”. I tak trwa to życzenie od stuleci, i wciąż jest aktualne. Może więc dzisiaj, w tym „szalonym świecie”, w tych „zwariowanych czasach”, uspokojenie i zdystansowanie jest ogromnie ludziom potrzebne.

Ja zatem również życzę Państwu na zbliżający się Rok 2017 mądrego uspokojenia, uciszenia skołatanych nerwów, zapanowania nad rozbuchanymi emocjami. Życzę wyciszenia, co szczególnie trudne wobec ogłuszającego i ogłupiającego hałasu wokół. Z dystansu bowiem - także do siebie samego - oraz w ciszy lepiej i wyraźniej widać sprawy, ich prawdziwe znaczenie i ich naturę. Życzę też abyśmy mogli wszyscy nazywać się „ludźmi dobrej woli”, a problemy dużo łatwiej będą się rozwiązywać.

A na razie szampańskiej zabawy w noc sylwestrową!