Studio jak Polska

Postanowiłem więc w studia nad „dobrą zmianą” włożyć nieco wysiłku oraz systematyczności, i w sobotni wieczór obejrzałem w TVP Info jeden z pierwszych programów cyklu „Studio Polska”. O wysiłku mówię nie bez kozery - sobotni wieczór na programy polityczne nie jest porą najlepszą… A do wyboru tego programu skłoniła mnie aura skandalu - w poprzedniej edycji w połowie emisji (na żywo) ze studia manifestacyjnie wyszli Łukasz Adamski (konserwatywny publicysta) i prof. Bogusław Wolniewicz (filozof parający się także konserwatywną publicystyką).

„Studio Polska” to coś w rodzaju studia bardzo otwartego. Prowadzą je Katarzyna Matuszewska (lewica) i Maciej Pawlicki (prawica), a oprócz zaproszonych gości udział w nim bierze publiczność - wejść (teoretycznie) może każdy, nawet w połowie. Jedyne ograniczenia to pojemność studia oraz zachowanie kultury („Tupać można, ale z umiarem” - Maciej Pawlicki). Podczas ostatniego programu ze studia wyproszono na przykład grupkę manifestantów z transparentem żądającym uwolnienia Mateusza Piskorskiego - działacza prorosyjskiej partii Zmiana, podejrzewanego ostatnio o działalność szpiegowską.

Wspomniane manifestacje dowodzą, że atmosfera w „Studiu Polska” jest gorąca, a polemiki ostre. Na tyle, że prowadzący nie zawsze potrafią sobie z nimi poradzić. Mnie to w zasadzie nie przeszkadza, ostatecznie ten program w dużym stopniu odzwierciedla atmosferę panującą w tzw. realu, a przebiwszy się przez szum można poznać niekiedy nader oryginalne poglądy. Oglądając ostatni odcinek osłupiałem jednak już na samym początku, gdy prowadzący przedstawili wiodący temat, sformułowany na dwa sposoby: Czy będzie wojna z Rosją? oraz - łagodniej - [Co robić] jeśli będzie wojna z Rosją…

Po kiego licha wywoływać - na tym etapie zupełnie nieuprawnioną - wojenną histerię? Tymi sprawami powinno się zajmować - w ciszy i spokoju - MON.