Chrześcijanin patrzy na Lily

Bohaterka traci dom, doznaje przemocy ze strony dorosłych, marznie w obozie dla uchodźców, a po utonięciu rodziców zmuszona jest opiekować się młodszym bratem. Opowieść jest prosta i mocna. Tak jak prosta i mocna jest odpowiedź polskich internautów: to wielki hejt ostrzegający przed inwazją muzułmanów i skutkami działań „kodowskich lumpów umysłowych”. Autorzy tych wpisów mienią się przy okazji obrońcami chrześcijaństwa. Kłopot w tym, że bohaterka filmu nie jest muzułmanką, ale mówiącą po angielsku chrześcijanką (w jednej ze scen mamy nawet Boże Narodzenie). Nie uchroniło to jednak Lily od wulgarnych komentarzy i trącącego sklerozą przekonania, że wypędzenia i cierpienie niewinnych dzieci to wyłącznie przypadłość islamu. Tak jakby największa rzeźnia w historii świata (II wojna światowa) nie zdarzyła się w chrześcijańskiej Europie.

Przy takich okazjach zawsze się zastanawiam, jaką wartość ma dzisiaj biblijne przykazanie miłości, a także: kim jest dla nas papież Franciszek ze swym stosunkiem do uchodźców. Naiwnym staruszkiem? A może od razu zdrajcą wiary i cywilizacji? Jasne, można nie zgadzać się z Franciszkiem w kwestii uchodźców, a nawet uważać jego postawę za naiwną. Problem mam raczej z litrami czystej nienawiści, wylewanej na klawiatury przez rzekomych chrześcijan. Mam wrażenie, że ludzie ci dawno nie mieli Pisma Świętego w rękach i zdziwiliby się, gdyby do niego zajrzeli. Zastanawiam się też, co pomyślą, gdy usłyszą słowa Franciszka podczas wizyty w Polsce. Bo że powie coś na temat uchodźców, jestem bardziej niż pewny.