KrakOFFski teatr niezależny po raz 40.

W tym roku nie zabrakło zarówno kameralnych przedstawień, zjawisk z pogranicza przedstawienia, performance’u i spektakli ruchu, jak i widowisk.

Obok „Planetary dance”, czyli tańca w służbie pokoju, wspólnego rytuału, który od ponad 30 lat promuje Anna Halprin, mieliśmy też musicalowy kabaret w wykonaniu krakowskiego teatru Barakah. Tytuł: „Lokalna kretynka”, czyli rzecz o najmłodszym teatrze w Krakowie, buńczucznie zwanym „pierwszą muzyczną sceną w mieście”. Oj, było plotkarsko, zadziornie, niepokornie. Usłyszeliśmy i o „gażach gwiazd z Warszawy”, i o przygotowywaniu tłumaczenia sztuki przez żonę dyrektora. Podobieństwo do autentycznych postaci nieprzypadkowe.

Hitem okazał się spektakl „Ewolucja gwiazd” Instytutu B61. W budynku dawnej szkoły odzieżowej zaaranżowano laboratorium, w którym widzowie przenieśli się w kosmos. Wiedzę o wszechświecie ubrano w ciekawą formę wizualną. To było niezwykłe doświadczenie.

Szkoda, że tak mało Krakowa pojawiło się w programie. Ciekawych, niezależnych ludzi teatru przecież nam nie brakuje. Warto pomyśleć nad „lokalną sekcją”. Ale nie zmienia to faktu, że dzisiaj, gdy słowo „niezależność” już się wytarło, festiwal wciąż potrafi zaskakiwać.