Koniec w pustym hotelu

Już wkrótce party na koniec świata w hotelu Forum Fot. archiwum organizatorów

ROZMOWA z MAŁGORZATĄ PŁYSĄ, dyrektor elektronicznego Unsound Festivalu, do niedzieli odbywającego się w Krakowie

- Starając się odróżnić od innych festiwali, postanowiliśmy celebrować swój jubileusz w trochę przewrotny sposób. Czyli kończymy tegoroczną edycją dziesięć lat dotychczasowej wizji festiwalu - ale jednocześnie otwieramy nowe możliwości. To punkt wyjścia do zmian, o których jednak za wcześnie na razie mówić.

- Pojawił się też wątek końca świata...

- ... bo przecież według pewnych teorii ma on nastąpić w grudniu tego roku. Apokaliptyczny klimat przewijał się zresztą już wcześniej na naszym festiwalu. Dlatego postanowiliśmy go podjąć w pełnej formie podczas tej edycji. Tym bardziej że świetnie pasuje do muzyki zaproszonych przez nas artystów i do obecnej pory roku, zaczynającej się jesieni, a nawet do architektury Krakowa. Nie traktujemy tego jednak dosłownie [śmiech].

- Skąd to upodobanie współczesnych twórców muzyki elektronicznej do mroku i grozy, które wyraźnie objawia się na Waszym festiwalu?

- To estetyka, która dobrze pasuje do elektroniki. Już od początków tego gatunku jej twórcy sięgali po taką tematykę. Te dźwięki po prostu są ciemne. Potem pojawiły się bardziej radosne odmiany elektroniki - jak disco czy house. I my je również pokazujemy. W tym roku pojawią się jednak w Krakowie artyści, którzy nawet do muzyki tanecznej wplatają bardziej eksperymentalne brzmienia rodem z noise'u czy industrialu. Przykładem - showcase'y dwóch wytwórni: niemieckiej PAN i austriackiej Spectrum Spools. Te tendencje wiążą się też z faktem, że wielu elektronicznych artystów tworzy filmowe soundtracki, najczęściej do thrillerów czy horrorów. To też jest widoczne na naszym festiwalu.

- W nurcie tym lokuje się również projekt "Trinity", w ramach którego dwaj ambientowi twórcy - Biosphere i Lustmord - zaprezentują muzykę zainspirowaną pierwszymi testami broni nuklearnej na pustyni Mojave.

- To będzie już czwarta jego prezentacja. Premiera miała miejsce na nowojorskiej edycji Unsoundu na początku roku. Potem pokazaliśmy go jeszcze na festiwalach w Kolorado i w Kanadzie. Co ciekawe - strona wizualna "Trinity" cały czas ewoluuje. W Krakowie objawi się już w pełni dojrzałej formie. Bo składać się na nią będą archiwalne zdjęcia z testów atomowych w Los Alamos, ale też współczesne materiały wybrane przez obu artystów podczas ich pobytu w Nowym Meksyku.

- Sądzisz, że wspomnienie wydarzeń z lat 50. wpisuje się w obecny klimat polityczny na świecie?

- Mówimy przecież o potencjalnej apokalipsie. Ten temat był żywy w czasach zimnej wojny i teraz znowu powraca. Może nie w oficjalnej polityce, lecz w różnych teoriach spiskowych.

Inicjatorem przedsięwzięcia był Lustmord, ale to mój partner w fundacji Mat Schulz zaproponował, aby mrocznemu ambientowi amerykańskiego twórcy przeciwstawić jasne brzmienia pochodzącego z Norwegii Biosphere'a. Tym bardziej że on też wykorzystuje w swych utworach nagrania terenowe. Obaj muzycy pojechali do Los Alamos i tam dokonali rejestracji dźwięków, które stały się punktem wyjścia do stworzenia muzyki do "Trinity".
- Wielkie zainteresowanie budzi przyjazd na festiwal byłej aktorki porno Sashy Grey z jej zespołem aTelecine.

- Trochę się obawiam, że może być więcej chętnych do zobaczenia koncertu, niż sala zdoła pomieścić [śmiech]. Ale jeśli wielbiciele jej aktorstwa spodziewają się show w stylu jej dawnych filmów, to mogą się srogo zawieść. Choć Grey nie odcina się od przemysłu porno, jednak kilka miesięcy temu zakończyła swoją pracę w tego typu filmach.

- Widziałaś już koncert jej zespołu?

- Nie - to będzie światowa premiera. Kompletnie nie mam pojęcia, czego się spodziewać [śmiech]. Warto dodać, że tego samego wieczoru wystąpi również brytyjski duet Raime, który wykonuje intrygującą muzykę łączącą techno i dubstep, oraz nasz ulubiony Ben Frost. Tym razem wsparcie zapewnią mu dwaj znakomici perkusiści. Myślę, że to będzie niesamowity koncert!

- Jak wpadliście na pomysł, żeby wykorzystać hotel Forum do zorganizowania dwóch tanecznych imprez w piątek i sobotę?

- Od dawna już o tym myśleliśmy. To niezwykle ciekawy architektonicznie obiekt o świetnej lokalizacji w centrum Krakowa, który od lat marnuje się, służąc jedynie jako gigantyczny słup ogłoszeniowy. Dlatego cieszy nas, że możemy wydobyć wreszcie jego inny potencjał. Tak ciekawie zorganizowaliśmy znajdującą się na parterze hotelu przestrzeń, że udało się zbudować aż trzy różne sceny.

- Waszym znakiem rozpoznawczym są koncerty odbywające się w sakralnych miejscach Krakowa - kościele św. Katarzyny i synagodze Tempel.

- To również ciekawe obiekty pod względem architektonicznym. I co najważniejsze - świetnie nadają się na koncerty od strony akustycznej. Artyści, którzy w nich występowali, zawsze byli zachwyceni. Za każdym razem wybieramy takich wykonawców, których muzyka będzie pasowała do tych wnętrz, emanując pewną duchowością. W tym roku w kościele św. Katarzyny wystąpi utalentowana wokalistka Julia Holter z kwartetem smyczkowym oraz duet elektroników Tim Hecker i Daniel Lopatin, a w synagodze Tempel swój pierwszy koncert z wykorzystaniem "żywych" instrumentów da angielski projekt Demdike Stare, grając wspólnie z Sinfoniettą Cracovią.

- Jak to jest, że bywając na koncertach Unsoundu, częściej słyszy się język angielski niż polski?

- Mamy duże wsparcie brytyjskich mediów w promocji festiwalu. Jest też zawsze duża grupa publiczności z Berlina. Dlatego jakieś sześćdziesiąt procent widzów, którzy przejeżdżają na Unsound, to fani elektroniki z zagranicy. Ale mamy też sporo polskiej publiczności.

Rozmawiał Paweł Gzyl