Jest szansa, że będzie chciało się tu mieszkać

– Jaka jest – widziana Pana okiem – współczesna architektura Krakowa? Chętnie by Pan coś wyburzył w mieście?

– W Krakowie pojawia się znakomita współczesna architektura, przykładem jest Małopolski Ogród Sztuki – obiekt świetnie wpisany w otoczenie, Centrum Kongresowe, które już zaczyna ujawniać swoją architekturę, Muzeum Lotnictwa. Takie budynki to dobra wizytówka miasta. Architektura to sztuka dodawania nowych wartości do już istniejących.

Dlatego jeśli chodzi o wyburzenia, zastosowałbym je wszędzie tam, gdzie obiekty nie wniosły nowych wartości i gdzie nie pasują do kontekstu miejsca – przy czym nie chciałbym tu wskazywać konkretnych budowli. Są w Krakowie obiekty, z którymi coś trzeba zrobić, jak choćby od lat niedokończony i szpecący miasto szkieletor – i w jego przypadku można by moim zdaniem rozważyć rozbiórkę lub doprowadzić do nadania mu właściwej formy architektonicznej.

– A co z osiedlami mieszkaniowymi? Tu byliby kandydaci do rozbiórek?

– Mamy w Krakowie szereg osiedli substandardowych, które powstały przed laty w technologii wielkiej płyty. Konieczne będą działania rewita­lizacyjne lub nawet wymiana tej substancji (wyburzenie).

Natomiast niepokojące jest to, że powstają współcześnie zespoły mieszkaniowe, które nie są przyjazne mieszkańcom: to ciasno zabudowane osiedla, w których nie ma przestrzeni otwartej, urządzonej zieleni, terenów rekreacyjnych ani też nie myśli się o stworzeniu przedszkoli czy szkół. Podstawową szansą na poprawę tej sytuacji, na to, że takich osiedli nie będzie coraz więcej, są skoordynowane miejscowe plany zagospodarowania, których na szczęście przybywa.

– Kraków przyszłości będzie miastem, w którym każdy chciałby mieszkać?

– Kraków jest ogromnym magnesem dzięki historycznemu dziedzictwu. Ono przyciąga ludzi, sprawia, że chcą tu żyć. Powstaje też ciekawa, ładna współczesna architektura, miasto ostatnio uzupełnia braki jeśli chodzi o tworzenie przestrzeni publicznej i parków. Więc jest nadzieja, że będzie się tu chciało mieszkać.

Powinniśmy iść śladem miast, które rozwijają transport publiczny i ekologiczne środki transportu – samochody z silnikami elektrycznymi czy wodorowymi i oczywiście komunikację rowerową. Kraków ma niekorzystną lokalizację, gorsze niż inne miasta przewietrzanie, dlatego dbałość o środowisko i eliminacja spalin jest tutaj ogromnie ważna.

Powinniśmy też mieć dużo zieleni, bo zieleń to płuca miasta. Potrzebne są w Krakowie nowe zielone kompleksy i bezwzględnie należy uchronić przed zabudową główny klin zieleni wchodzący w miasto od zachodu – z Lasem Wolskim, terenami nad Rudawą i Błoniami.

– Dziś i jutro na Wydziale Architektury PK będzie trwała międzynarodowa konferencja „Przyszłość miast – miasta przyszłości”. Jakie problemy dotyczące rozwoju miast pojawią się w referatach?

– Podstawowy dziś problem to rozwój zrównoważony, czyli takie kształtowanie przestrzeni, by zapewnić przyszłym pokoleniom dobre warunki życia. Na przykład: gdy nowe budowle zabierają część przestrzeni zielonej – trzeba ją odtworzyć np. w postaci zielonych dachów.

Poważnym problemem jest też metropolizacja. Miasta na świecie zlewają się z sobą, tworząc ogromne organizmy, zamieszkiwane przez kilkadziesiąt, a nawet sto milionów mieszkańców. Kraków powinien być metropolią, jednak myślę, że nie stanie się molochem. Tylko nie wolno pozwalać na jego rozlewanie się bez ograniczeń.