Hancock nareszcie zwyciężył, a Kasprzak w końcu się odrodził

Dla Hancocka to szósty z rzędu (na 7 eliminacji) finał GP w tym sezonie (w decydującej walce zabrakło go tylko na inaugurację w Nowej Zelandii), ale dopiero pierwsze zwycięstwo.

Prawdę mówiąc, przed ostatnim biegiem w Car­diff wcale nie był faworytem. Postawić należało na idącego jak burza mistrza świata Taia Woffindena (z 6 wyścigów wygrał 5, w tym dwukrotnie z Hancockiem), który dodatkowo miał za sobą większość publiczności na Millenium Stadium.

Brytyjczyk gorzej jednak wystartował w decydującym biegu i choć do samego końca naciskał jadącego na prowadzeniu Hancocka (raz o mało go nie taranując), musiał zadowolić się drugą lokatą. Niemniej Woffidnen nie ma powodów do większych zmartwień, gdyż, mimo porażki, odskoczył w „generalce” Amerykaninowi na 3 „oczka”. A jak zaznacza Hancock, w walce o złoto liczyć się będzie każda zdobycz.

– Tak bardzo chciałem wygrać – przyznał po zawodach 44-letni Amerykanin, który z 18. triumfu w cyklu Grand Prix cieszył się, jakby był jego pierwszym w historii. – Gdy awansujesz do finału, to liczy się dla ciebie tylko zwycięstwo. Jak się nie udaje, a do tego gubi się punkty – w Pradze miałem 12, a w Kopenhadze 11 – to jest ciężko. A teraz przed finałem było ich tylko 11. Pomyślałem: chcę więcej punktów. Zdobyłem trzy kolejne i czuję się znacznie lepiej.

Trzeci w Cardiff finiszował Australijczyk Darcy Ward, a czwarty Krzysztof Kasprzak. Dla Polaka to być może przełomowe zawody. Po świetnym początku sezonu (3. i 1. miejsce w dwóch pierwszych eliminacjach – zdobył w nich aż 35 pkt) później było dużo gorzej. Z powodu kontuzji Kasprzak musiał odpuścić GP Finlandii w Tam­pere, a w trzech kolejnych eliminacjach uzbierał raptem 14 „oczek” i wypadł poza czołową ósemkę. Teraz rewolucji w układzie sił wprawdzie nie było (zdobył 10 pkt, awansował na 8. pozycję), ale jazda w finale na pewno podbuduje naszego zawodnika.

A co ma powiedzieć Jarosław Hampel? Trzykrotny w poprzednich czterech latach medalista mistrzostw świata (dwa srebrne i brązowy krążek) przed tym sezonem zapowiadał walkę o złoto, a po 7 z 12 eliminacji jest dopiero 7. , do prowadzącego Woffindena traci już 31 „oczek”. W Cardiff uzbierał tylko 5 punktów (trzy biegi na 0) i był 13.

Kolejną rundą Indywidualnych Mistrzostw Świata będzie Grand Prix Łotwy – 16 sierpnia w Rydze.

Wyniki
GP Wielkiej Brytanii: 1. Greg Hancock (USA) 14 (1, 1, 3, 3, 1, 2, 3), 2. Tai Woffinden (Wielka Brytania) 18 (3, 3, 1, 3, 3, 3, 2), 3. Darcy Ward (Australia) 15 (3, u, 2, 3, 3, 3, 1), 4. Krzysztof Kasprzak (Polska) 10 (2, 1, 3, 1, 1, 2, 0), 5. Niels K. Iversen (Dania) 12 (3, 2, 0, 3, 3, 1), 6. Fredrik Lindgren (Szwecja) 10 (1, 3, 2, 2, 1, 1), 7. Michael Jepsen Jensen (Dania) 9 (2, 2, 3, 2, 0, u), 8. Martin Smolinski (Niemcy) 8 (2, 2, 1, 0, 3, 0), 9. Andreas Jonsson (Szwecja) 8 (1, 3, 2, 1, 1), 10. Nicki Pedersen (Dania) 8 (3, 1, 1, 1, 2), 11. Chris Harris (Wielka Brytania) 6 (1, 3, 2, 0, d), 12. Matej Zagar (Słowenia) 6 (0, 1, 1, 2, 2), 13. Jarosław Hampel (Polska) 5 (0, 2, 3, 0, 0), 14. Kenneth Bjerre (Dania) 4 (0, 0, 0, 2, 2), 15. Troy Batchelor (Australia) 3 (d, 0, 0, 1, 2), 16. Craig Cook (Wielka Brytania) 2 (2, 0, 0, 0, 0).

I półfinał: Woffinden, Hancock, Lindgren, Smo­linski,

II półfinał: Ward, Kasprzak, Iversen, Jepsen Jensen (u3).

Finał: Hancock, Woffinden, Ward, Kasprzak.

Klasyfikacja MŚ (po 7 z 12 eliminacji): 1. Wof­finden 90, 2. Hancock 87, 3. Ward 75, 4. Iversen 74, 5. Pedersen 68, 6. Za­gar 66, 7. Hampel 59, 8. Kasp­rzak 59, 9. Lindgren 57, 10. Chris Holder (Australia) 55, 11. Smolinski 53, 12. Jonsson 49, 13. Batchelor 49, 14. Bjerre 39, 15. Harris 26.