Gwarancja i reklamacja. Różnice.

Reklamację składamy z powodu niezgodności towaru z umową. Odpowiedzialność sprzedawcy z tego tytułu jest obowiązkowa, co oznacza, że reklamacji nie można z góry wyłączyć ani ograniczyć w drodze umowy z kupującym. Ustawa z 27 lipca 2002 r. o szczególnych warunkach sprzedaży konsumenckiej (DzU z 2002 r. nr 141, poz. 1176 z późn. zm.) reguluje uprawnienia kupującego oraz obowiązki sprzedawcy i nie pozostawia zbyt wiele swobody obu stronom na odmienne ustalenia. Pamiętajmy, że ten rodzaj odpowiedzialności dotyczy jedynie sprzedawcy, co oznacza, że kupujący ze swoimi roszczeniami reklamacyjnymi nie może wystąpić bezpośrednio do producenta, jeśli to nie on jest stroną transakcji.

Objęcie towaru gwarancją (w przeciwieństwie do odpowiedzialności z tytułu niezgodności towaru z umową) nie jest natomiast obowiązkowe. Gwarancji z reguły udziela producent, ewentualnie dystrybutor bądź importer. Rzadko gwarancji udziela sprzedawca, choć jest to dopuszczalne. Udzielenie gwarancji jest bezpłatne, a następuje poprzez oświadczenie gwaranta złożone w dokumencie gwarancyjnym bądź w reklamie. To tam znajdziemy prawa i obowiązki, które bierze na siebie gwarant, a także uprawnienia kupującego, w razie gdy właściwość towaru nie będzie odpowiadała tej, o której zapewnia udzielający gwarancji. Nie oznacza to jednak, że dokument gwarancyjny może być sformułowany dowolnie. Zgodnie z ustawą z 2002 r. gwarant musi udzielić jasnych, zrozumiałych i niewprowadzających w błąd informacji, wystarczających do prawidłowego i pełnego korzystania z towaru. Za gwarancję nie uważa się też oświadczenia, które nie kształtuje żadnych obowiązków gwaranta. Udzielenie gwarancji nie wyłącza też uprawnień kupującego wynikających z tytułu niezgodności towaru z umową. Gwarancja zwykle dotyczy naprawy towaru w serwisie lub wymiany wadliwego na inny. Nie ma obowiązku, aby gwarancja zapewniała np. wymianę towaru na nowy albo zwrot pieniędzy za wadliwy towar.

Gwarancja europejska to dokument gwarancyjny ważny najczęściej na terenie wszystkich państw członkowskich UE (rzadziej spoza UE). Udzielający gwarancji, czyli najczęściej producent, zapewnia w dokumencie, że towar zakupiony w jednym państwie członkowskim może być naprawiany lub wymieniony w innym, np. w tym, w którym mieszka nabywca produktu, w sieci serwisowej gwaranta.

Źródło: Urząd Ochrony Konkurencji i Konsumentów.

(DD)