Głosowanie z przeszkodami. Na referendum – piętro wyżej.

Jednoczesne wybory i referendum w Krakowie okazały się sporym wyzwaniem – zarówno dla odpowiedzialnych za ich organizację, jak i głosujących. W kilku miejscach można było usłyszeć narzekania na sposób ulokowania komisji .

W Zespole Szkół Łączności przy ul. Monte Cassino wyborcy musieli praktycznie przejść przez komisję pracującą w korytarzu, by dotrzeć do miejsca głosowania w wyborach do euro­parla­mentu. Z kolei na głosujących przy ul. Myśliwskiej czekało wychodzenie na referendum na I piętro, a przy ul. Prusa – wdrapywanie się na drugie i to w budynku bez windy.

Jakub Michaluk, przewodniczący miejskiej komisji ds. referendum przyznał, że było kilka telefonów w tej sprawie. – Skargi będziemy weryfikować, ale nie pojawiło się ich dużo – dodał Jakub Michaluk.

Jak przypomniał, referendum i wybory nie mogą się odbywać w jednej sali. Ponieważ starano się zapewnić najdogodniejsze warunki dla wyborców, za priorytet przyjęto, by komisje wyborów do europarlamentu i te referendalne znalazły się w tym samym budynku. Nie wszędzie były wolne sale na jednym piętrze. – Ale gdyby w referendum głosowało się w osobnym budynku, skarg byłoby na pewno więcej – zwraca uwagę Michaluk.

Więcej, bo kilkadziesiąt zgłoszonych miejskiej komisji przypadków (a ile nie zgłoszono?), to te, gdy w referendum chciały głosować osoby niewpisane do rejestru wyborców, np. z meldunkiem czasowym w Krakowie czy wyborcy z innych gmin, z zaświadczeniami o prawie do głosowania. Nie mogły one wypowiedzieć się w referendum, a niektóre z nich nie zdawały sobie z tego sprawy, więc były rozczarowane.

W Krakowie uprawnionych do głosowania było prawie 583 tys. osób. Ponad 4 tys. – co jest znaczącą liczbą – dopisało się wcześniej do rejestru wyborców.