Field spaniel

Może mieszkać zarówno na wsi, jak i w mieście, o ile właściciel zapewni mu odpowiednią liczbę spacerów w ciągu dnia.

Rasa pochodzi z Anglii. Aż do końca XIX w. Brytyjczycy krzyżowali między sobą różne typy spanieli, uzyskując nowe rasy i odmiany. Pod koniec stulecia wyróżniano dwa główne typy - spaniele wodne, które lepiej sprawdzały się w czasie polowań na bagnach i moczarach, oraz lądowe, pracujące w suchych łowiskach.

W 1890 r. z grupy spanieli lądowych wyselekcjonowano field spaniela. Mniej więcej w tym samym czasie powstał także cocker spaniel. Kryterium była też wielkość - psy ważące ok. 13 kg zaliczano do cocker spanieli, większe i bardziej muskularne do fieldów.

Dzięki inteligencji i zaangażowaniu w powierzane im zadania, m.in. aportowanie ustrzelonego ptactwa, field spaniele zyskały duże grono sympatyków, nie tylko wśród myśliwych. Amerykański Związek Kynologiczny uznał rasę i zatwierdził jej standard w 1894 r. Najczęściej spotykanie umaszczenia fieldów to wątrobiane, czekoladowe i czarne.

Field spaniele kochają ludzi (zwłaszcza tych najmłodszych) i zdecydowanie wolą ich towarzystwo niż zabawy z innymi psami. Zupełny brak agresji sprawia, że nie sprawdzają się w roli psów stróżujących - jedynie widok zwierzyny łownej budzi w nich instynkt myśliwski.

Aby zmniejszyć ryzyko wystąpienia w przyszłości problemów behawioralnych, należy stosunkowo wcześniej przeprowadzić szkolenie fielda z zakresu posłuszeństwa i odpowiednio socjalizować psa. Field spaniele są pojętne, ale podczas treningu trudno im się skupić. Szkolenie powinno być więc zajmujące, oparte wyłącznie na nagradzaniu. Opiekun powinien być łagodny, ale konsekwentny. Rozpieszczony field, mimo wielkiej miłości do swego pana, może stać się nieco przekorny i uparty, zwłaszcza jeśli chodzi o wymuszenie ulubionego smakołyku.

Field spaniel to bowiem wielki żarłok! Nie zawaha się nawet przed podkradaniem przysmaków! Brak ruchu i nuda negatywnie wpływa na jego psychikę. Ulubioną formą aktywności fielda jest pływanie, sprawdza się także w psich sportach, m.in. agility. Lśniąca i gęsta sierść wymaga częstego szczotkowania, ważna jest higiena długich uszu.

Rasa nie jest rozpowszechniona. Field spaniele wciąż pozostają w cieniu cocker spanieli i springer spanieli angielskich. W 2009 r. w Wielkiej Brytanii zarejestrowanych było jedynie 51 field spanieli.