Druga twarz „Kanibala”

„Czy Suarez kogoś zabił? Chyba nie, a potraktowali go jak zbrodniarza. To jest przecież piłka nożna: kontakt zawsze był i zawsze będzie!

Skoro uważają inaczej, dlaczego po prostu nie zakuli go w kajdanki i nie odwieź­li prosto do Guantanamo?” – cytuje pytanie Diego Maradony autor bio­g­rafii Urugwajczyka Luca Caioli. By­ły as futbolu zadał je po decyzji Ko­mis­ji Dyscyplinarnej FIFA podczas MŚ w Brazylii 2014.

Suarez w meczu z Wło­chami ugryzł w ramę Giorgio Chielli­niego, za co został wykluczo­ny z gry w kad­rze aż na 9 miesięcy i odsunię­ty od wszystkich spotkań na 4 mie­sią­ce.

Motyw boiskowego kanibaliz­mu napastnika (gdy grał w Ajaksie, ug­ryzł w szyję Otmana Bakkala z PSV Eind­hoven, gdy wys­tępował w Li­ver­po­olu, ugryzł w ra­mię Branislava Iva­novicia) przewija się przez całą książkę.

By zrozumieć postępki Urugwaj­czyka (był też os­karżony o rasizm), ale i przedsta­wić jego pił­karski ge­niusz, Caiola rozma­wiał z wielo­ma osoba­mi z oto­czenia Suareza, odwiedził Sal­to (gdzie ten się uro­dził), Monte­vi­deo, Amster­dam i Li­verpool.

Opi­sał trud­ne dzie­ciństwo „Kanibala” (alkoho­lizm ojca, rozwód rodziców, życie w nędzy), które zda­niem rozmów­ców miało wpływ na jego za­cho­wa­nie. Pod­kreślił też wielką rolę, ja­ką w ży­ciu Suareza odgrywa żona.

„Musisz pa­mię­tać, że ludziom nie podobają się twoje reakcje. Ciągle widzą, jak się wściekasz, awanturu­jesz, i myś­lą, że tak traktujesz cały świat. Nie wiedzą, że w domu, z ro­dziną jesteś zupeł­nie innym czło­­wie­­kiem, pogo­dnym, spokojnym i dob­rym. Powi­nieneś pokazać wszyst­kim tę swoją drugą twarz!” – powtarza mu Sofia.