Dla kogo sądy, czyli Polska powiatowa

Grzegorz Skowron: EDYTORIAL

Rzadko kiedy jest okazja do pochwalenia decyzji podjętych przez polityków. Zmiany w organizacji sądów rejonowych naprawdę zasługują na uznanie. Także dlatego że zostały wprowadzone wbrew lobby niektórych sędziów (tracących stanowiska i zmuszonych do cięższej niż do tej pory pracy) i przy sprzeciwie koalicjanta. Nie mogę zrozumieć, dlaczego na pierwsze strony gazet i czołówki serwisów informacyjnych przebija się retoryka o likwidacji sądów i tragediach, jakie to spowoduje, skoro dla korzystających z wymiaru sprawiedliwości nic się nie zmieniło.

Kiedy słucham polityków Polskiego Stronnictwa Ludowego odnoszę wrażenie, że dla nich się jednak wiele zmieniło. Nie ma już okazji, by pójść na kawkę do prezesa? Nie można prosić kolegi o przyspieszenie sprawy lub jej spowolnienie? A może trzeba się bardziej bać – niekoniecznie już, ale tak na zapas, gdyby coś się przytrafiło… I nie można już prosić o pracę dla znajomego lub krewnego?

Czy likwidacja jednego stanowiska prezesa rzeczywiście zagraża Polsce powiatowej? Jeżeli jest to taka Polska lokalna, o jakiej myślą ludowcy, to jestem za jej zniknięciem. I to jak najszybszym. Niestety – wszystko wskazuje na to, że większość w Sejmie będzie bronić powiatowego grajdołka. I znowu politycy pokażą nam, dla kogo stanowią prawo, dla kogo naprawdę są nasze sądy i kto powinien czuć się dobrze w Polsce powiatowej.