Dentysta będzie mógł zgłosić chorobę zawodową

Zmiany zaproponowane w projekcie nowelizacji Kodeksu pracy są wynikiem orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego z 19 czerwca 2008 r., w którym Trybunał uznał za niezgodny z Konstytucją przepis, na podstawie którego wydano rozporządzenie Rady Ministrów w sprawie wykazu chorób zawodowych ze względu na brak ustawowych wytycznych co do treści rozporządzenia.
W celu usunięcia niezgodności do projektu ustawy wprowadzono przepisy, które regulują m.in. definicję choroby zawodowej ("za chorobę zawodową uważa się chorobę, wymienioną w wykazie chorób zawodowych, jeżeli w wyniku oceny warunków pracy, można stwierdzić bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem, że została ona spowodowana działaniem czynników szkodliwych dla zdrowia występujących w środowisku pracy albo w związku ze sposobem wykonywania pracy") oraz możliwości rozpoznania jej u pracownika lub byłego pracownika bez względu na wcześniejsze zakończenie pracy w warunkach zagrażających zdrowiu.
Projektowana ustawa przewiduje również, że obowiązek niezwłocznego zgłoszenia, do właściwego państwowego inspektora sanitarnego i właściwego okręgowego inspektora pracy, każdego przypadku podejrzenia choroby zawodowej, będzie spoczywał na pracodawcy i na lekarzu podmiotu właściwego do rozpoznania choroby zawodowej.
Według RCL, obecnie lekarze kierujący pracowników z podejrzeniem choroby zawodowej do jednostki uprawnionej do rozpoznania choroby zawodowej, w większości przypadków nie dokonują zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej ani państwowemu inspektorowi sanitarnemu, ani okręgowemu inspektorowi pracy.
W konsekwencji, ze względu na uchybienie proceduralne, sądy administracyjne uchylają decyzje administracyjne inspektorów sanitarnych i nakazują wszczęcie postępowań w sprawnie stwierdzenia choroby zawodowej na nowo. "Wydaje się więc zasadnym pozostawienie tego obowiązku tylko w odniesieniu do lekarza decydującego o rozpoznaniu choroby zawodowej" - uważa RCL.
Z kolei nałożenie w sposób sformalizowany obowiązku skierowania na badania w celu wydania orzeczenia o rozpoznaniu choroby zawodowej (albo braku podstaw do jej rozpoznania), który już obecnie ma zastosowanie w praktyce, ma - w ocenie RCL - stanowić podstawy sprawnego działania lekarzy kierujących pacjentów z podejrzeniem choroby zawodowej do jednostki uprawnionej do rozpoznania choroby zawodowej. "Działanie to zmierza równocześnie do ujednolicenia zakresu kompetencji lekarzy oraz lekarzy dentystów w zakresie chorób zawodowych" - wyjaśnia RCL.