Tian Gebing to twórca eksperymentator z Chin, który na scenę przenosi teksty „nieteatralne”, jak instrukcje obsługi lub fragmenty ustaw. Nie inaczej jest w tym przypadku. Reżyser miksuje więc dekalog z zapisami na przykład o ustawowym dniu wolnym od pracy, ale i naukowe opracowania dotyczące odruchu Pawłowa. Ale cóż z tego, skoro nic nowego o dziesięciu przykazaniach się nie dowiadujemy. Te niepełne dwie godziny błądzenia po obcym dla reżysera kulturowo terenie skończyły się źle. Trudno właściwie wyłuskać znaczenia z tego spektaklu, trudno rozstrzygnąć, czemu to przedstawienie ma służyć i o czym opowiadać.
„Dekalog” w tym przypadku to zbiór luźnych, niepowiązanych ze sobą cytatów. Narracja wciąż się urywa, łamie, nie skleja w całość. Oczywiście kilka scen zapada w pamięć - jak finałowe mierzenie się zespołu aktorskiego z możliwościami i ograniczeniami ludzkiego ciała. Aktorzy wpadają niemal w trans. Ale to za mało, by uznać ten spektakl za udany. Szkoda, bo punkt wyjścia był ciekawy.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
