Co dla spraw frankowych oznacza zmiana przepisów odnośnie właściwości miejscowej sądu?

Oczywistym celem działania ustawodawcy w tym zakresie jest chęć odciążenia tzw. „wydziału frankowego”, tzn. XXVIII Wydziału Cywilnego Sądu Okręgowego w Warszawie, w obszarze właściwości którego znajduje się większość siedzib banków będących stroną pozwaną w sprawach „frankowych”. Dotychczas sytuacja wyglądała bowiem w ten sposób, że bardzo znacząca część kredytobiorców rozsianych po terenie całego kraju mimo wszystko swój pozew kierowała właśnie do sądu warszawskiego, pozostając w przekonaniu, że jest to sąd „najpewniejszy” dla ich sprawy, a jednocześnie jako jedyny udzielający zabezpieczeń roszczeń poprzez wstrzymanie obowiązku spłaty rat kredytu już na czas trwania procesu. Powyższy model działania doprowadził do sytuacji, w której wydział frankowy został „zarzucony” niewspółmierną ilością nowych powództw w stosunku do pozostałych sądów – w samym tylko 2022 r. było to ponad 26 tysięcy spraw, a zatem przeszło 41% wszystkich pozwów wniesionych w tego typu sprawach.

Czy jednak przewidziana przez ustawodawcę nowelizacja stanowi dużą przeszkodę w możliwości skutecznego dochodzenia roszczeń przez „frankowiczów”? Analiza orzecznictwa i tempa rozpoznawania spraw „frankowych” przez sądy powszechne prowadzi do przekonania, że absolutnie tak nie jest.

Przede wszystkim czas. Obecnie średni czas rozpoznania sprawy „frankowej” w ramach Sądu Okręgowego i Sądu Apelacyjnego w Warszawie szacować należy na ponad 3 lata w pierwszej instancji oraz dodatkowe 1,5 roku w apelacji. Tym samym, czas oczekiwania na uzyskanie prawomocnego wyroku w Warszawie jest dwa czy nawet trzy razy dłuższy niż czas trwania procesu w zdecydowanej większości innych sądów powszechnych na terenie kraju. Już tylko z tej przyczyny większość odpowiedzialnych pełnomocników znających realia orzecznicze już od dłuższego czasu rekomendowała kredytobiorcom inicjowanie procesu właśnie zgodnie z miejscem swojego zamieszkania, a nie w Warszawie.

Co więcej, obecnie ukształtowana linia orzecznicza pozostaje korzystna dla kredytobiorców i niemal jednolita we wszystkich sądach. Przegrany proces „frankowy” stanowi aktualnie odstępstwo od reguły, niezależnie od sądu który będziemy brać pod uwagę. Będące częściowo prawdziwym w przeszłości przekonanie co do „pewności” wydziału frankowego, statystycznie orzekającego częściej przychylnie dla kredytobiorców względem pozostałych sądów powszechnych, obecnie nie ma zatem jakiejkolwiek racji bytu.

Po trzecie zabezpieczenie. Do lamusa należy odłożyć pogląd, jakoby tylko wydział frankowy udzielał zabezpieczeń roszczenia poprzez wstrzymanie obowiązku spłaty rat kredytu. Aby nie być gołosłownym, tylko w ostatnim czasie Kancelaria Radców Prawnych Korzybski Wojciński Kozłowska uzyskiwała dla swoich klientów korzystne postanowienia o zabezpieczeniu, m.in. przed Sądem Okręgowym Warszawa-Praga w Warszawie, Sądem Okręgowym w Krakowie, Sądem Okręgowym w Łodzi, Sądem Okręgowym w Siedlcach, Sądem Okręgowym w Tarnowie, Sądem Okręgowym w Piotrkowie Trybunalskim, Sądem Okręgowym w Radomiu.

Ze wszystkich ww. przyczyn nie sposób uznać, że dokonana przez ustawodawcę nowelizacja w choćby nieznacznym stopniu zwiększy ryzyko procesowe związane z wytoczeniem pozwu „frankowym”, a przeciwnie – może ona doprowadzić do sprawniejszego procesu i szybszego wyegzekwowania roszczeń kredytobiorcy względem banku.

autor: radca prawny Maciej Rączkowski