Bearded Collie

Brodaty collie (bearded to po angielsku brodaty) jest także znakomitym stróżem – wykazuje świetne rozeznanie sytuacji, obdarzony jest niesamowitym zmysłem inicjatywy, orientacji i wyczucia niebezpieczeństwa.

Wiele jest hipotez dotyczących pochodzenia bearded collie. Jedno ze źródeł przedstawia go jako potomka polskiego owczarka nizinnego. Inne donosi, że udział w procesie hodowlanym rasy miał pies w typie owczarka pirenejskiego. Jeszcze inne udowadnia, że jest to krzyżówka dwóch typów ras. Jedna z nich to loweland, duży pies w kolorach szarym do czarnego; druga – highland, pies mniejszy o umaszczeniu szarym do brązowego.

Bearded collie jest odporny i zdrowy – choroby, które nękają inne rasy wydają się go oszczędzać. Zimą i jesienią długi, twardy włos zewnętrzny i wełnisty, gęsty podszerstek zabezpieczają go przed chłodem, deszczem i wiatrem, latem – przed przegrzaniem.

Imponująca szata wymaga jednak od opiekuna starannej pielęgnacji: systematycznego szczotkowania i kąpieli. Hodowczyni bearded collie Urszula Grzegorzewska podaje, że umaszczenie psów bywa różnorodne i zmienia się przez całe życie. Szczenięta rodzą się w czterech kolorach: czarnym, błękitnym, brązowym i płowym. Z wiekiem większość szczeniąt się rozjaśnia – prawie wszystkie psy około pierwszego roku są jasnosrebrzyste, albo jasnobeżowe, często prawie białe.

Bearded collie jest inteligentny, zrównoważony i spokojny, ale potrafi mieć momenty wyjątkowo radosnego podniecenia. Nie jest jednak hałaśliwy i nie sprawia najmniejszych kłopotów, jeśli chodzi o wzajemne życie z człowiekiem. Jest szczęśliwy zarówno w niewielkim mieszkaniu, jak i w domu z ogrodem.

Bardzo przyjacielski i absolutnie wyzbyty agresji, szybko się uczy – to znakomity partner do szkoleń posłuszeństwa, a także zawodów obedience, agility, flyball, frisbee i pasienia. Niegdyś w górzystej Szkocji zaganiał i pilnował stada owiec, dziś sprawdza się także jako pies policyjny – pomaga przy wykrywaniu narkotyków oraz jako pies ratownik – w brygadach ratowniczych poszukujących ofiar pod gruzami (np. po trzęsieniach ziemi) chwali się jego sprawność fizyczną i inteligencję.