Demiurg teatru Krystian Lupa wyreżyseruje na nowo spektakl, który stworzył 21 lat temu

Reżyser teatralny – Krystian Lupa – po dwóch latach nieobecności w krakowskim teatrze wraca ze spektaklem „Maciej Korbowa i Bellatrix” Stanisława Ignacego Witkiewicza.

To wyjątkowe przedsięwzięcie, gdyż reżyser bierze na warsztat tekst sprzed 21 lat, nad którym pracował wraz ze studentami czwartego roku PWST. Jedni zostali profesjonalnymi aktorami, inni odeszli z zawodu. Wszyscy spotkają się ponownie na scenie Teatru Łaźnia Nowa.

– Umowa o realizacji dzieła została już podpisana – mówi Bartosz Szyd­łowski, dyrektor Łaźni, który zdradza, że pertraktacje trwały od października ubiegłego roku.

Przypomnijmy, że teatralną przystanią Krystiana Lupy w Krakowie był Narodowy Stary Teatr i Scena Kameralna tej instytucji. Po objęciu urzędu dyrektora przez Jana Klatę, którego kandydatury reżyser nie zaakceptował. Do Krakowa powrócił na chwilę za sprawą ogólnopolskiego festiwalu Boska Komedia organizowanego przez Szydłow­skiego.

W konkursie głównym przedstawił „Wycinkę”, którą zrealizował w Teatrze Polskim we Wrocławiu, zdobywając tytuł „najlepszego spektaklu w Polsce” za rok 2014. Informacja o tym, że ponownie przyjął propozycję pracy w Krakowie, rozpala więc oczekiwania teatromanów, którzy „Wycinkę” nagrodzili owacjami na stojąco.

– „Maciej Korbowa i Bella­trix” ma osobliwą, podwójną strukturę. Spektakl podzielony jest na dwie części. Drugim reżyserem obok Krystiana Lupy jest Tomasz Węgorzewski. Premiera zaplanowana jest na 30 kwietnia – zapowiada Bartosz Szydłowski.

Ten niekonwencjonalny pomysł na powrót do sztuki Witkacego, wystawianej na deskach PWST ponad dwadzieścia lat temu, zrodził się z marzenia..., które dziś się urzeczywistnia.

– Okazało się, że pragnienie wskrzeszenia tego spektaklu tkwiło nie tylko we współtworzących go aktorach, ale także w Krystianie Lupie, który nazwał ten powrót do przeszłości „magicznym” – opowiada Joanna Federowicz, grająca w przedstawieniu.

Droga do „Macieja Korbowy i Bellatrix” (po latach) nie należała jednak do najłatwiejszych. – Pojawiły się potworne trudności. Każdy z nas ma już swoje życie. Jedni studenci zostali profesjonalnymi aktorami; mają etaty w teatrach i zobowiązania, inni działają na zupełnie innych frontach; m.in. na scenach offowych, niektórzy w ogóle nie związali swojego życia z aktorstwem. Trudno jest zatem pogodzić wszystkich, spotkać się w wyznaczonym czasie i znowu razem pracować. Cieszę się, że udało nam się jednak odnaleźć porozumienie. I dziś idziemy, tak czuję, we właściwym kierunku – mówi Fe­derowicz.

I dodaje, że nie ma dziś mowy o nazywaniu spektaklu Witkacego „wznowieniem”. – To rodzaj reaktywacji, ale zobaczymy zupełnie nową sztukę, tworzoną przez tych samych, a jednak zupełnie innych ludzi, z nowym bagażem doświadczeń, refleksji o świecie. Zmianie uległ też Krystian Lupa, którego twórczość jest dziś odległa od literackich osiągnięć Witkacego, dlatego i on dostrzega dziś w jego dramacie zupełnie nowe pola do interpretacji. Otwierają się przed nami nowe ścieżki odczytań – opowiada Federowicz.

Aktorka, odsłaniając kulisy pracy nad dziełem, mówi, że spektakl Lupy i Węgo­rzews­kiego opowiada o dziwnej grupie ludzi, przez Witkacego nazwanej „poszukiwaczami nicości”.

– Nie wiemy, czym jest ta „nicość” i dokąd doprowadzi nas jej poszukiwanie. Podejmujemy je jednak. Grupę tworzą artyści, ale nie tylko. Także ludzie, którzy nieudolnie próbują zerwać ze światem sztuki. Bohaterowie działają pod wodzą charyzmatycznego przywódcy o wątpliwych motywacjach – mówi. Dokąd ich zaprowadzi? I kim jest tajemniczy mag, w którym, jak w zwierciadle, przegląda się przywódca? Dowiemy się niebawem.

W spektaklu wystąpią także: Paweł Deląg, Tadeusz Łomnicki, Małgorzata Maślanka, Barbara Szotek-Stonawski, Agnieszka Trzyna, Marcin Grzymowicz i Artur Rzegocki.