Czuję się swobodniej

– Wie Pani, która z zawodniczek klubu z Muszyny w ostatnich tygodniach zebrała najwięcej pochwał?

– Nie, nie mam o tym zielonego pojęcia

– Niejaka Sylwia Wojcieska.

– Skoro tak, to bardzo miło mi słyszeć.

– To, że forma jest, może Pani pewnie przyznać.

– Ja po prostu staram się robić wszystko, co do mnie należy, ale skoro pan tak mówi, to pewnie forma rzeczywiście jest.

– Nie tyle ja, co na przykład jeden z serwisów interneto­wych wybrał właśnie Panią, obok choćby Anny Werbliń­skiej, do najlepszej szóstki mijającego roku.

– Nie za bardzo śledzę takie rzeczy. Myślę jednak, że ludzie w portalach wiedzą, co piszą.

– Na pewno świetnie wie, co mówi, legendarny trener Andrzej Niemczyk. Mocno Panią chwali i widzi ponownie w reprezentacji Polski. Pani chodzi po głowie powrót do kadry?

– Odpowiem w taki sposób: gra w reprezentacji to zawsze jest superwyróżnienie. Nie ukrywam, że gdybym tylko dostała od selekcjonera powołanie, na pewno bym się ucieszyła. W tej chwili zależy mi jednak przede wszystkim na tym, żeby jak najlepiej wykonywać zadania w klubie.

– A jego trener Bogdan Ser­wiński wypowiada się mniej więcej tak: „Lubię pracować z zawodniczkami po przejściach. One mają podwójną motywację, bo wiedzą, jak krótko wszystko może trwać”. To jak ulał pasuje właśnie do Pani.

– I to prawda. Mam za sobą poważną kontuzję. Największe obawy miałam w zeszłym sezonie. Przestałam już jednak o tym myśleć i dzięki temu w tej chwili jakoś tak swobodniej gram, lepiej czuję się na boisku. Ostatni przepracowany w Muszynie rok obecnie procentuje.

– Tak samo na pewno jest z faktem, że latem nad Popradem nie doszło do kolejnej kadrowej rewolucji.

– Zgadza się, skład wiele się nie zmienił, bo doszło tylko kilka zawodniczek, jak rozgrywająca i atakująca. Nad budową zespołu naprawdę trzeba jednak dużo pracować, ale myślę, że akurat nam wychodzi to coraz lepiej.

– Przyglądając się koleżankom w trakcie letnich przygotowań, myślała sobie Pani, że będzie aż tak dobrze? 11 zwycięstw w 13 spotkaniach musi robić wrażenie.

– Nie myślałam, ale jak mówiłam – tak po prostu każda z nas stara się wykonywać swoje zadania. Wygrywamy mecz za meczem, zmierzamy krok po kroku...

– ... w stronę medalu?

– Spokojnie, przed nami nowa runda, kolejne mecze. Na tym się koncentrujmy. A o to, co będzie potem, zaczniemy się martwić przed play-off. W każdym razie wszystkie w Muszy­nie prywatnie bardzo się lubimy. Jesteśmy zespołem także poza boiskiem, często się spotykamy. W drużynie panuje świetna atmosfera. Najlepiej widać to po wynikach.

– Porażka z Chemikiem Police bez ugrania choćby seta ciągle drażni?

– Nie, już o niej dawno zapomniałyśmy, ale za jakiś czas zaczniemy myśleć o rewanżu. W Policach gra wiele zawodniczek, które występowały przecież w Muszynie. Mam nadzieję, że będzie to interesujący i zacięty mecz. To jednak dopiero za kilka kolejek.