Miernoty

To jest dykteryjka Jacka Santorskiego i jego komentarz do wyborów. A ja nie chce się pastwić nad ludźmi, którzy kompromitują się od dawna, ale powrócić do mojego ulubionego słowa: miernota. MIERNOTA jest wielkim słowem. Bo objawia PRAWDĘ. W jaki sposób? Chodzi o czas. Chodzi o to, że każdy ma do dyspozycji czas. Około 24 godziny na dobę. I jedni dobrze ten czas wykorzystują, a inni go marnują. MIERNOTA marnuje czas.

Nawet nie chodzi o to, że robi w tym czasie coś złego. MIERNOTA nie jest „mafią”, jest MARNOTRAWCĄ czasu. Ma potencjał, ma możliwości, ma czas, ale nic z tym nie robi. Wtedy, gdy spędza bezużytecznie czas, właściwie nie widać, żeby działo się coś złego. Dopiero wtedy, gdy trzeba być gotowym, gdy pojawia się wyzwanie, okazuje się, że nic nie ma, nic nie umie, nic nie zrobił. W Ewangelii to zjawisko pojawia się w kontekście zasady: poznacie ich po owocach.

Mija czas, aż wreszcie pada pytanie: owoce są?! Jak z drzewem figowym, które miało liście, ale nie miało owoców. To, co obserwujemy obecnie, to obfity liściostan i jakieś pozaczasowe odpłynięcie w słowa bez pokrycia. Dla mnie jednak nie jest to słowo zarezerwowane dla tych wyborów. MIERNOT jest u nas co niemiara, ludzi, którzy marnują czas, a gdy to się ujawnia, płynnie przechodzą w fazę narzekania. Tłumaczą, że świat jest zły i dlatego im jest źle. Zamiast odkrywać, że świat jest pełen możliwości, a za nimi zmarnowany czas. Nie cierpię MIERNOT.