Pytania i odpowiedzi

Pozwolę sobie przytoczyć tu wyjątki z paru listów, które otrzymałem po pierwszym odcinku, w którym brali udział między innymi Joanna Szczepkowska i sławny wówczas Liroy: "Skąd u mnie taka swoboda i znajomość realiów warsztatu telewizyjnego - Pomysł dobry, ale za to musi się wziąć kto się na tym zna, a nie ktoś, komu się wszystko w rękach rozłazi z powodu nadmiaru materiału.

Wspaniale, że Liroyowi przeciwstawiono papieża z jego wspaniałym tekstem - Jakiż to nietakt dawać Ojca Świętego w zestawieniu z »takim«. Rzucanie pereł przed wieprze!

Wspaniała nasza, kochana Szczepkosia! - Zgrywająca się i mizdrząca aktoreczka (!).

Jak to dobrze, że »czarni« rzucili pięknie uprawiane grządki i poszli na ugory - Niech się ojciec w to nie miesza, ojciec nie wie, co to telewizja, ona ojca zniszczy!"

Wiadomo, że żaba patrzy na rzeczywistość z innej perspektywy niż żyrafa, a ta rzeczywistość jest jeszcze inna. Z tymi rozmaitymi spojrzeniami spotykamy się dzisiaj codziennie. Na celowniku są osoby, wydarzenia, instytucje. Kto to jest Donald Tusk? A kto Jarosław Kaczyński?

Co się dzieje na Ukrainie? Jak to jest z tymi taśmami? A co to jest Unia Europejska, a co to jest państwo polskie? A co to wreszcie jest Kościół?

Opinie - od "jeden, święty, powszechny i apostolski" aż do "wataha parszywych kundli". W takim świecie żyjemy. Ale dzisiejsza ewangelia zadaje nam jeszcze jedno pytanie. Od odpowiedzi zależy nasze spojrzenie na świat. "Za kogo uważam Chrystusa?" Od tego pytania nie da się uciec. Dogoni nas wcześniej czy później.