Niedzisiejsi

Z sąsiedniego fotela jej rówieśnik pyta z irytacją sprzedawczynię: – Nie macie żadnej oferty dla takich jak my?

To „my” wcale nie jest na wyrost. W salonie sieci komórkowej (bogatej, z oddziałami w całej Europie) tłoczy się kilkanaście osób w wieku 65 plus. Z tym samym problemem: ich istnienia nie przewidziano w obowiązujących cennikach i promocjach.

Wszyscy dostali od sieci pisma z informacją o podniesieniu abonamentu. To dzisiaj spora nowość. Dzieci i wnuki w kółko chwalą się, jak to udało im się obniżyć koszty lub uzyskać trzy razy więcej w tej samej cenie. A dziadek z babcią mają płacić drożej, nie zyskując nic?! Po tylu latach wiernego trwania przy sieci i perwersyjnie terminowego opłacania abonamentu?

Rzeczniczka sieci tłumaczy, że chodzi o „uporządkowanie taryf”. Sieć niedawno wprowadziła nowe, wypasione (o czym zaświadcza w reklamach Wielki Piłkarz wraz z Popularną Małżonką), tymczasem wciąż spora grupa klientów – wyraźnie niedzisiejszych – trzyma się starych taryf. Windując ceny, sieć chce ich skłonić do zmiany (a pewnie i zebrać kasę na reklamy z Piłkarzem&Co.).

No to są. W salonie – bo Niedzisiejsi potrzebują kontaktu z żywym człowiekiem (i papierowych faktur; płacą za nie ekstra 5 zł miesięcznie). Pytają, co może im zaoferować sieć. I okazuje się, że – nic. Nie ma taryf bez internetu (którego nie używają), bez tysięcy „darmowych” minut (im potrzeba góra 100) i miliona esemesów (których nie wysyłają), bez „darmowego” roamingu w UE (który bardziej przydałby się ich kotu). Jedynym wyjściem dla Niedzisiejszych jest wypowiedzenie umowy i po wielu latach bycia Szanow(a)nym Abonentem – przeistoczenie się w anonimowego posiadacza karty.

– Tobie, chłopczyku, za 40 lat też ktoś będzie wciskał rakietę w pakiecie z balkonikiem – prorokuje starsza pani, podpisując wypowiedzenie. W połowie stulecia Niedzisiejsi mają stanowić jedną trzecią mieszkańców Polski. Dziś jest ich „tylko” 20 procent.