Maj

Leszek Długosz: Z BRACKIEJ

Od świtu do nocy, ale

Zapytajcie słowika choćby

– Czy po dwudziestej

czwartej Firmę zamyka?

Całe przestworze - TOTAL

– Od głębin wodnych

Przez pola łąki lasy

Rejony napowietrzne

Woła że : - c h c e s i ę!

Od chęci aż się kręci, ta scena

P R I M A V E R A

– Pójdź przytul zostań

Zlegnij, ulegnij, pojmij

Mieszkaj

Oto rewia innych majo-

wych okrzyków:

( Lista fragmentaryczna)

– Cudnie

– CUDNIE (z dużej litery)

– Nie do wiary

– Nieprawdopodobne

– Nigdytak jeszcze itd

APOGEUM ZAPACHÓW

Co chwila rekordy:

Fiołki maciejki bzy piwonie

– Niech no tak z wiosną

wiatr uderzy

Do głowy sosnom. Czujecie?

– Czy jaka Perfumeria

Światowa. Przybliżyć się

Do tej Majowej zdoła?...

Ale i cienie…W minorze

refleksje

– Pożegnanie forsycji, fiołków odwroty

– Bo to i owo miało być

A nie przybywa?

Bo podmiot A "umiera,

pragnie”

A podmiot B nie widzi?

Nie chce?

– Ma t o w n o s i e?...

– Bo za tą zadyszka zachwytów zmąconą

Stado podąża westchnień

spłoszone:

Ach gdzie to, gdzie?

I czemu tak pospiesznie

Mknie …

Poza tym – życie przepisowe

Na ulicach, placach

W przestrzeni parkowej

i komputerowej

Zgodnie z programem - umizgi majowe!

(Cóż… młodość, młodość,

kolego listopadzie

Koleżanko lutowo - kalendarzowa…)

Rolnik z robotą

W niwy zielone rusza

Profesor S. z Uniwersytetu

Z zadumą właściwą

Wciąż nad zadaniem ła-

mie głowę:

"O podstawach, czy raczej

o kruchości Szczęścia”

Poeta w maju?

Posiedziawszy sporo

Zapisał: maj? Zachwytu tyle

Że aż boli…

Zmiął kartkę, więcej nie

wydolił

(W świat poszedł bezpośrednio: S i ę d o i n s p i r o w a ć)