Prywatyzacja gigantów

Do najistotniejszych wydarzeń w mijającym roku, które miały miejsce w Ministerstwie Skarbu Państwa należy zaliczyć:
     1) Zewidencjonowanie po raz pierwszy majątku skarbu państwa. Jest to niezwykle istotne ze względu na możliwość wypracowania generalnych zasad w prywatyzacji w powiązaniu z przewidywanymi celami społeczno-ekonomicznymi prywatyzacji. Dzięki temu został opracowany ramowy "Program Prywatyzacji do 2001 r.", który jest ściśle powiązany z takimi zagadnieniami jak:
     - wspomaganie reformy systemu ubezpieczeń społecznych,
     - wypłata zaległych rekompensat,
     - reprywatyzacja,
     - możliwości uwłaszczenia.
     2) Zostały podjęte konkretne decyzje prywatyzacyjne. Dobrym przykładem jest prywatyzacja Telekomunikacji Polskiej SA, jak również dokończenie konsolidacji i prywatyzacji Banku Pekao SA, a także zakończona sukcesem prywatyzacja Banku Przemysłowo-Handlowego SA, która zapewniła utrzymanie jego polskiej tożsamości i pozostawienie jego siedziby w Krakowie.
     3) Podjęcie decyzji dotyczących realizacji programu prywatyzacji polskiego hutnictwa (Huta Sendzimira i Huta Katowice), a także prywatyzacji sektora petrochemicznego (połączenie Petrochemii Płock SA z CPN SA w "Koncern Naftowy" i jego prywatyzacja w 1999 r.).
     W 1999 r. do najważniejszych zadań Ministerstwa Skarbu Państwa należeć będzie:
     - sprywatyzowanie "Koncernu Naftowego" i Rafinerii Gdańskiej SA,
     - prywatyzacja zakładów produkcji stali w Hucie Sendzimira oraz prywatyzacja Huty Katowice,
     - drugi etap prywatyzacji Banku Pekao SA i Telekomunikacji Polskiej SA,
     - prywatyzacja Banku Zachodniego SA,
     - przygotowanie do prywatyzacji - poprzez dokapitalizowanie - PZU SA,
     - prywatyzacja dwóch kopalń - Budryk i Bogdanka,
     - przygotowanie do prywatyzacji sektora energetycznego poprzez dokonanie analiz przedprywatyzacyjnych, które określą zakres konsolidacji w tym sektorze oraz sposoby jego prywatyzacji,
     - rozpoczęcie prywatyzacji przemysłu cukrowniczego i spirytusowego.
     W 1999 r. sytuacja gospodarcza Polski będzie determinowana, przede wszystkim, przez ogólną sytuację światową. Wpływ na to będzie miał kryzys gospodarczy z mijającego roku, który nie został definitywnie zażegnany. Jednak uważam, że prowadzona bardzo rygorystyczna wewnętrzna polityka gospodarcza, podtrzyma zaufanie inwestorów do inwestowania w Polsce, zwłaszcza w zakresie inwestycji długoterminowych.
     Również coraz głębsza prywatyzacja pozwoli na uodpornienie polskiej gospodarki na wahania światowej koniunktury gospodarczej oraz zapewni dalsze odpolitycznienie gospodarki, zwłaszcza w zakresie możliwości ingerencji państwa w działalność gospodarczą, co jest powszechnie uznawane za jedną z głównych przyczyn kryzysów na rynkach dalekowschodnich.