Urok młodości i dojrzałości

To, co łączy te wystawiennicze historie, to obecność osobistych zwierzeń, spostrzeżeń, poglądów. Ale te, które ledwie sygnalizuje pokaz w muzeum, w galerii wybrzmiewają wyraziście. Może to przez rozmiar wystawy? Mała biała sala bardziej sprzyja kameralnej opowieści?

W Artemis obserwujemy rozmaite eksperymenty; prace tworzone białym tuszem, ołówkiem, kolaże. Widać tu próbę wyczucia tempa czasu w sztuce - rozmaite kolaże modne były przecież w latach 60. Oglądamy po prostu poszukiwania drogi twórczej. A przy tym istotne są tematy - mocne, ważne, kontrowersyjne. Jak aborcja, pozycja kobiety, relacje damsko-męskie. W Muzeum Narodowym w Krakowie też je widać, choć chyba mniej wyraziście. Często skrywa je warstwa koloru. Choć - żeby to właściwie wybrzmiało - wystawa ta jest oczywiście udana. To raczej kwestia rozłożenia akcentów. Niemniej te ekspozycje interesująco się dopowiadają.

Z kolei w galerii Zderzak (ul. Floriańska 3) zobaczyć możemy „Odmiany pośrednie” Cyryla Polaczka. To rzecz - jak wskazuje tytuł zaczerpnięty z Karola Darwina - o ewolucji i poszukiwaniu brakującego ogniwa. Ale to poszukiwanie odbywa się - za pomocą organicznych kształtów - w miejscu zetknięcia rzeczywistości i abstrakcji. Poruszając się w polu zarysowanym przez rozmaite artystyczne „-izmy” XX wieku, autor umiejętnie bawi się formą. Gra w skojarzenia, zestawiając ze sobą powierzchnie koloru każe nam odnajdywać znajome kształty, przedmioty, stworzenia, postacie.

Cóż, nie wszystkie jego obrazy podobają mi się w tym samym stopniu, nie wszystkie się ze sobą rymują, niemniej to bardzo ciekawa obietnica na przyszłość. Cyryla Polaczka wręcz trzeba wziąć na celownik. Bo to dopiero początek.